ἀπαράσσω: Difference between revisions
ἀλεξίκακε τρισέληνε, μηδέποθ' ἡττηθείς, σήμερον ἐξετάθης → averter of woes, offspring of three nights, thou, who never didst suffer defeat, art to-day laid low
(6_5) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀπαράσσω''': Ἀττ. -ττω, μέλλ. -ξω: ― [[ἀποτέμνω]], ἀντικρὺ δ’ ἀπάραξε [τὴν αἰχμήν] Ἰλ. Π. 116· [[ἀποτέμνω]] καὶ [[ῥίπτω]] [[κάτω]], ἀπήραξεν δὲ [[χαμᾶζε]]… κάρη Ξ. 497· ἀπ. τοῦ ἵππου τοὺς πόδας Ἡρόδ. 5. 112· [[κρᾶτα]] βίου Σοφ. Τρ. 1015. 2) [[φονεύω]] ἢ [[ἐκδιώκω]], ἐξολοθρεύω, «ξεπαστρεύω», Λατ. decutere, τοὺς ἐπιβάτας ἀπὸ τῆς νηὸς Ἡρόδ. 8. 90· τοὺς ἀπὸ τοῦ πολεμίου καταστρώματος ὁπλίτας ἀπ. Θουκ. 7. 63: ― Παθ. ἀόρ. μετόχ. ἀπαραχθεὶς Διον. Ἁλ. 8. 85. 2) = [[ἀπαλοάω]], ἵδε ἐν λ. [[ἄχρι]]. | |lstext='''ἀπαράσσω''': Ἀττ. -ττω, μέλλ. -ξω: ― [[ἀποτέμνω]], ἀντικρὺ δ’ ἀπάραξε [τὴν αἰχμήν] Ἰλ. Π. 116· [[ἀποτέμνω]] καὶ [[ῥίπτω]] [[κάτω]], ἀπήραξεν δὲ [[χαμᾶζε]]… κάρη Ξ. 497· ἀπ. τοῦ ἵππου τοὺς πόδας Ἡρόδ. 5. 112· [[κρᾶτα]] βίου Σοφ. Τρ. 1015. 2) [[φονεύω]] ἢ [[ἐκδιώκω]], ἐξολοθρεύω, «ξεπαστρεύω», Λατ. decutere, τοὺς ἐπιβάτας ἀπὸ τῆς νηὸς Ἡρόδ. 8. 90· τοὺς ἀπὸ τοῦ πολεμίου καταστρώματος ὁπλίτας ἀπ. Θουκ. 7. 63: ― Παθ. ἀόρ. μετόχ. ἀπαραχθεὶς Διον. Ἁλ. 8. 85. 2) = [[ἀπαλοάω]], ἵδε ἐν λ. [[ἄχρι]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> ἀπαράξω, <i>ao.</i> [[ἀπήραξα]], <i>pf. inus.</i><br />arracher violemment : [[τι]] [[ἀπό]] τινος une chose d’une autre ; [[χαμᾶζε]] IL jeter violemment à terre.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἀράσσω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:43, 9 August 2017
English (LSJ)
Att. ἀπαράττω,
A strike off, ἀντικρὺ δ' ἀπάραξε [τὴν αἰχμήν] Il.16.116; ἀπήραξεν δὲ χαμᾶζε . . κάρη 14.497; ἀ. τοῦ ἵππου τοὺς πόδας Hdt.5.112; κρᾶτα S.Tr.1015 (lyr.). 2 knock or sweep off, τοὺς ἐπιβάτας ἀπὸ τῆς νεός Hdt.8.90; τοὺς ἀπὸ τοῦ πολεμίου καταστρώματος ὁπλίτας ἀ. Th.7.63:—Pass., aor. part. ἀπαραχθείς D.H.8.85. 3 crush, ἀπὸ δ' ὀστέον ἄχρις ἄραξε Il.16.324:—Pass., -άσσεται τὴν κεφαλήν J.BJ3.7.23.
German (Pape)
[Seite 280] abhauen, Hom. Iliad. 13, 577; 14, 497 ἀπήραξεν δὲ χαμᾶζε κάρη; 16, 116. 324; Her. 5, 112; Soph. Tr. 1011; ἀπό τινος Her. 8, 90; Thuc. 7, 63; Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαράσσω: Ἀττ. -ττω, μέλλ. -ξω: ― ἀποτέμνω, ἀντικρὺ δ’ ἀπάραξε [τὴν αἰχμήν] Ἰλ. Π. 116· ἀποτέμνω καὶ ῥίπτω κάτω, ἀπήραξεν δὲ χαμᾶζε… κάρη Ξ. 497· ἀπ. τοῦ ἵππου τοὺς πόδας Ἡρόδ. 5. 112· κρᾶτα βίου Σοφ. Τρ. 1015. 2) φονεύω ἢ ἐκδιώκω, ἐξολοθρεύω, «ξεπαστρεύω», Λατ. decutere, τοὺς ἐπιβάτας ἀπὸ τῆς νηὸς Ἡρόδ. 8. 90· τοὺς ἀπὸ τοῦ πολεμίου καταστρώματος ὁπλίτας ἀπ. Θουκ. 7. 63: ― Παθ. ἀόρ. μετόχ. ἀπαραχθεὶς Διον. Ἁλ. 8. 85. 2) = ἀπαλοάω, ἵδε ἐν λ. ἄχρι.
French (Bailly abrégé)
f. ἀπαράξω, ao. ἀπήραξα, pf. inus.
arracher violemment : τι ἀπό τινος une chose d’une autre ; χαμᾶζε IL jeter violemment à terre.
Étymologie: ἀπό, ἀράσσω.
