ἐνοίκιος: Difference between revisions
Βίος κέκληται δ' ὡς βίᾳ πορίζεται → Vi quia paratur vita, vita dicitur → Weil's auf gewaltsamem Streben beruht, heißt's Lebensgut
(6_15) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐνοίκιος''': -ον, ([[οἶκος]]) ὁ ἐν τῷ οἴκῳ ὤν, [[οἴκοι]] διαμένων, [[κατοικίδιος]], [[ἐνοίκιος]] [[ὄρνις]], [[ἀλέκτωρ]], ἐνοικίου δ’ ὄρνιθος οὐ [[λέγω]] μάχην Αἰσχύλ. Εὐμ. 866· πρβλ. ἐνδομάχας. ΙΙ. ὡς οὐσ., 1) ἐνοίκιον, τό, ὡς παρ’ ἡμῖν, Λυσ. Ἀποσπ. 15, Ἰσαῖος 58. 23, Δημ. 1179. 23, Ἀνθ. Π. 11. 251· τῷ σώματι τελεῖ ἐνοίκιον ἡ ψυχὴ Θεόφρ. παρὰ Πλουτ. 2. 139Ε. 2) ἐνοίκιον, τό, [[οἴκησις]], σχέτλιοι, οἳ περὶ κεῖνον ἐνοίκια χῶρον ἔχουσιν, «σχετλιασμοῦ δὲ ὄ ἐκεῖνοι οἱ ἄνδρες ἄξιοι, οἵτινες περὶ τὸν ποταμὸν ἐκεῖνον τὴν οἴκησιν αὐτῶν ἔχουσιν» (Παράφρ.) Διον. Π. 668. | |lstext='''ἐνοίκιος''': -ον, ([[οἶκος]]) ὁ ἐν τῷ οἴκῳ ὤν, [[οἴκοι]] διαμένων, [[κατοικίδιος]], [[ἐνοίκιος]] [[ὄρνις]], [[ἀλέκτωρ]], ἐνοικίου δ’ ὄρνιθος οὐ [[λέγω]] μάχην Αἰσχύλ. Εὐμ. 866· πρβλ. ἐνδομάχας. ΙΙ. ὡς οὐσ., 1) ἐνοίκιον, τό, ὡς παρ’ ἡμῖν, Λυσ. Ἀποσπ. 15, Ἰσαῖος 58. 23, Δημ. 1179. 23, Ἀνθ. Π. 11. 251· τῷ σώματι τελεῖ ἐνοίκιον ἡ ψυχὴ Θεόφρ. παρὰ Πλουτ. 2. 139Ε. 2) ἐνοίκιον, τό, [[οἴκησις]], σχέτλιοι, οἳ περὶ κεῖνον ἐνοίκια χῶρον ἔχουσιν, «σχετλιασμοῦ δὲ ὄ ἐκεῖνοι οἱ ἄνδρες ἄξιοι, οἵτινες περὶ τὸν ποταμὸν ἐκεῖνον τὴν οἴκησιν αὐτῶν ἔχουσιν» (Παράφρ.) Διον. Π. 668. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />domestique.<br />'''Étymologie:''' [[ἔνοικος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:44, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A in the house, keeping at home, ἐ. ὄρνις dunghill cock, A.Eu.866. II as Subst., 1 ἐνοίκιον, τό, house-rent, Lys.Fr. 27, Is.6.21, D.48.45, AP11.251 (Nicarch.), Plu.Sull.1: pl., BCH6.10 (Delos, ii B. C.), Ps.-Luc.Philopatr.20, POxy.104.15 (i A. D.): metaph., τῷ σώματι τελεῖ ἐ. ἡ ψυχή Thphr. ap. Plu.2.135e; rent in general, ἀποθήκης, θησαυροῦ, BGU32.3, PTeb.520. b allowance in lieu of quarters, IG11(2).144.27 (Delos, iv B. C.). 2 ἐνοίκιον, τό, dwelling, D.P.668.
German (Pape)
[Seite 849] im Hause; ὄρνις, Hausvogel, Aesch. Eum. 828; – τὸ ἐνοίκιον, – a) Wohnung, D. Per. 668. – b) Miethzins, Miethe; Dem. 48, 45; Is. 6, 21; Luc. D. Meretr. 7, 2; Nicarch. 33 (XI, 251).
Greek (Liddell-Scott)
ἐνοίκιος: -ον, (οἶκος) ὁ ἐν τῷ οἴκῳ ὤν, οἴκοι διαμένων, κατοικίδιος, ἐνοίκιος ὄρνις, ἀλέκτωρ, ἐνοικίου δ’ ὄρνιθος οὐ λέγω μάχην Αἰσχύλ. Εὐμ. 866· πρβλ. ἐνδομάχας. ΙΙ. ὡς οὐσ., 1) ἐνοίκιον, τό, ὡς παρ’ ἡμῖν, Λυσ. Ἀποσπ. 15, Ἰσαῖος 58. 23, Δημ. 1179. 23, Ἀνθ. Π. 11. 251· τῷ σώματι τελεῖ ἐνοίκιον ἡ ψυχὴ Θεόφρ. παρὰ Πλουτ. 2. 139Ε. 2) ἐνοίκιον, τό, οἴκησις, σχέτλιοι, οἳ περὶ κεῖνον ἐνοίκια χῶρον ἔχουσιν, «σχετλιασμοῦ δὲ ὄ ἐκεῖνοι οἱ ἄνδρες ἄξιοι, οἵτινες περὶ τὸν ποταμὸν ἐκεῖνον τὴν οἴκησιν αὐτῶν ἔχουσιν» (Παράφρ.) Διον. Π. 668.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
domestique.
Étymologie: ἔνοικος.
