ἑδώλιον

English (LSJ)

τό,

   A seat, mostly pl., abodes, πωλικά, νυμφικά, A.Th.455 (lyr.), Ch.71 (lyr.); ἀρχαιόπλουτα S.El.1393 (lyr.), cf. Fr. 566: Com. phrase, κριβάνων ἑ. Ar.Fr.155.    II ἑδώλια, τά, in a ship, a raised quarter-deck at the stern, Hdt.1.24, S.Aj.1277, E.Cyc. 238, Hel.1571, Lyc.296; expld. as rowers' benches by Hsch., Suid., Eust.153.35.    2 sg., step of the mast, Arist.Mech.851a40.    III in a theatre, semicircle of benches, Poll.4.132 (on the breathing, cf. EM317.9; ἐδ- in codd. of A.Th. l.c., E. ll.cc.).

German (Pape)

[Seite 717] τό (ἕδος), Sitz, Aufenthalt, Wohnung, nur im plur.; πωλικά, νυμφικά, Aesch. Spt. 436 Ch. 69; ἀρχαιόπλουτα Soph. El. 1385, von Suid. ἑδράσματα, οἰκήματα erkl.; ναυτικά Soph. Ai. 1256, Schol. σανιδώματα, Schiffsgebälk; Ruderbänke, Eur. Hel. 1571; στάντα ἐν τοῖς ἑδωλίοισι, auf dem Verdeck, Her. 1, 24; Suid. erkl. ὑποστρώματα. Nach Poll. 4, 132 Sitze im Theater.

Greek (Liddell-Scott)

ἑδώλιον: τό, (ἕδος), κάθισμα, τὸ πλεῖστον κατὰ πληθ. ὡς τὸ ἕδρανα, ἐνδιαιτήματα, οἰκητήρια, Αἰσχύλ. Θήβ. 455, Χο. 71, Σοφ. Ἠλ. 1393· Κωμ. φράσις, κριβάνων ἑδ. Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 199. ΙΙ. ἐν πλοίῳ, ἑδώλια ἑρμηνεύονται ὡς σημαίνοντα τὰ τῶν κωπηλατῶν καθίσματα, Λατ. transtra, ἑδώλια, ἑδράσματα, Σουΐδ., Εὐστ. κλ., ἀλλ’ ἐν Ἡροδ. 1. 24, ἔνθα ὁ Ἀρίων ᾄδει ἱστάμενος, ἐν τοῖσι ἑδωλίοισι, πρέπει νὰ σημαίνῃ εἶδος ὑψηλοτέρου καταστρώματος κατὰ τὴν πρύμναν τοῦ πλοίου· καὶ ἡ φράσις ἄκρα ἑδώλια ἐμφαίνει τοιοῦτόν τι, Σοφ. Αἴ. 1277, ἔνθα ἴδε σημ. Jebb· ὡσαύτως καὶ τὸ: Ἑλένη καθέζετ’ ἐν μέσοις ἑδωλίοις Εὐρ. Ἑλ. 1571· καὶ ἄνθρωπος δεδεμένος χεῖρας καὶ πόδας ἐμβάλλεται, εἰς θἀδώλια τῆς νηὸς ὁ αὐτ. Κύκλ. 238. 2) ἐν τῷ ἑνικῷ, ἱστοδόκη, ἱστοθήκη, Ἀριστ. Μηχαν. 6. ΙΙΙ. ἐν τῷ θεάτρῳ ἡμικύκλιον καθισμάτων, Λατ. fori, Πολυδ. Δ΄, 132.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
d’ord. au pl. τὰ ἑδώλια;
siège, d’où
1 banc de rameurs, ou p.-ê. sorte de pont sur un navire;
2 siège, résidence.
Étymologie: ἕδος.