ἐπιφωνέω

English (LSJ)

   A mention by name, tell of, ἐπιφωνεῖν..ἱερὰν θήκην S.OC 1762 (anap.), cf. Aristaenet.1.14:—Med., Il.Parv.Fr.2.    b add a title, Ph.1.337.    2 say with respect to, τινὶ ἐπιφώνημα Plu.Alex. 3 ; εἴς τι Id.Luc.39 ; ἐπί τινος Apollon.Cit.3 ; apply a phrase to, τινι Ath.5.178e: freq. of quoted sayings, ἐ. τὸ τραγικόν κτλ. Ph.1.127, cf. Plu.Alc.23, al.    3 call out, proclaim, exclaim, ἐ. ὡς εὖ ἡμῖν βεβίωται Epicur.Sent.Vat.47; ἐπεφώνουν λέγοντες κτλ. Ev.Luc.23.21, cf. PRyl.77.33 (ii A.D.); ἐ. τινὶ καλῶς λέγειν Aristeas 196, cf. Phld.Herc.1251.17,al., lG14.830 (Puteoli, ii A.D.); τῷ παρὰ δεῖπνον ἀκράτῳ προσδιδομένῳ τὸν Ἀγαθὸν ἐπιφωνοῦσι Δαίμονα Philonid.Med. ap. Ath.15.675b:—Pass., τὸ τοῖς γαμοῦσιν -φωνούμενον ταλασίῳ" Plu. Pomp.4.    4 respond, in ritual, LXX 2 Ma.1.23.    5 subjoin, add as a finishing touch, Demetr.Eloc.107:—Pass., ib.110, Hermog.Inv.4.9.

German (Pape)

[Seite 1002] zurufen, Sp.; τὸ τοῖς γαμοῦσιν ἐπιφωνούμενον Plut. Pomp. 4; beilegen, Ath. V, 178 e; zu Jemandem nennen, μήτ' ἐπιφωνεῖν μηδένα θνητῶν θήκην Soph. O. C. 1759; hinzusetzen in der Rede, benennen, nennen, Sp., wie Aristaen. 1, 14; nach Harpocr. der vulgäre Ausdruck für ἐπισημαίνεσθαι u. ἐπαινεῖν.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιφωνέω: πλησιάζω εἴς τι μέρος φωνῶν, μήτ’ ἐπιφωνεῖν μηδένα θνητῶν θήκην ἱερὰν Σοφ. Ο. Κ. 1762, πρβλ. Ἀρισταίν. 1. 14: ἐν τῷ Μέσῳ τύπῳ, Ἀποσπ. Ὁμ. 42. 2) ἐπιφωνῶ, λέγω τι περί τινος ἢ ἀναφερόμενος εἴς τι. ᾧ Ἡγησίας ὁ Μάγνης ἐπιπεφώνηκεν ἐπιφώνημα κατασβέσαι τὴν πυρκαϊὰν ἐκείνην ὑπὸ ψυχρίας δυνάμενον Πλουτ. Ἀλέξ. 3· εἴς τι ὁ αὐτ. ἐν Λουκούλλῳ 39· ἐφαρμόζω εἴς τινα, τινί τι Ἀθήν. 178Ε. 3) προσφωνῶ, τινί τι Πλουτ. Πομπ. 4. 4) συναινῶ, Συλλ. Ἐπιγρ. 5853. 36.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
pf. ἐπιπεφώνηκα;
1 dédier, consacrer à, τινι;
2 désigner par son nom, prononcer le nom de, acc.;
3 parler sur ou de : τινι, εἴς τι de qch.
Étymologie: ἐπί, φωνέω.