Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

vagitus: Difference between revisions

From LSJ

Quibus enim nihil est in ipsis opis ad bene beateque vivendum → Every age is burdensome to those who have no means of living well and happily

Cicero, de Senectute
(D_9)
(3_13)
Line 4: Line 4:
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>vāgītŭs</b>,¹³ ūs, m. ([[vagio]]), vagissement, cri : Lucr. 5, 226 ; Virg. En. 6, 426 ; Quint. 1, 1, 21 ; Ov. H. 11, 85 &#124;&#124; [en parl. d’anim.] Ov. M. 15, 466 &#124;&#124; cri de douleur : Lucr. 2, 579.
|gf=<b>vāgītŭs</b>,¹³ ūs, m. ([[vagio]]), vagissement, cri : Lucr. 5, 226 ; Virg. En. 6, 426 ; Quint. 1, 1, 21 ; Ov. H. 11, 85 &#124;&#124; [en parl. d’anim.] Ov. M. 15, 466 &#124;&#124; cri de douleur : Lucr. 2, 579.
}}
{{Georges
|georg=vāgītus, ūs, m. ([[vagio]]), das Quäken, der kleinen Kinder, [[puerilis]], Liv.: nascentium [[vox]] [[prima]] [[vagitus]] est, Solin.: vagitum edere, Quint.: vagitu locum lugubri complere, Lucr.: Plur., [[vagitus]] et [[ploratus]], Plin.: infantium [[vagitus]], [[Hieron]].: armorum [[sonitus]] tuis vagitibus obstrepentes, Claud. Mam. pan.: dare [[vagitus]], Ov.: ineptissimos edere continuareque [[vagitus]], Arnob. – vom Wimmern eines Verwundeten, Plur. [[bei]] Cels. 7. praef. p. 263, 13 D., od. Kranker, mixti vagitibus [[aegris]] [[ploratus]], Lucr. 2, 579. – v. Meckern der Ziegen, Ov. [[met]]. 15, 466.
}}
}}

Revision as of 08:41, 15 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

vāgītus: ūs, m. vagio,
I a crying, squalling of young children: vagitus et ploratus, Plin. 7, praef. § 2: vagituque locum lugubri complet, Lucr. 5, 226: continuo auditae voces vagitus et ingens Infantumque animae flentes, Verg. A. 6, 426: edere vagitum, Quint. 1, 1, 21: dare, Ov. H. 11, 85: sonare vagitibus, Mart. 9, 21, 3.—Of the bleating of young goats, Ov. M. 15, 466; cf. Varr. L. L. 7, § 104 Müll.—Of a crying for pain: nec nox ulla ... Quae non audierit mixtos vagitibus aegris Ploratus, Lucr. 2, 579; Cels. 7 praef. med.

Latin > French (Gaffiot 2016)

vāgītŭs,¹³ ūs, m. (vagio), vagissement, cri : Lucr. 5, 226 ; Virg. En. 6, 426 ; Quint. 1, 1, 21 ; Ov. H. 11, 85 || [en parl. d’anim.] Ov. M. 15, 466 || cri de douleur : Lucr. 2, 579.

Latin > German (Georges)

vāgītus, ūs, m. (vagio), das Quäken, der kleinen Kinder, puerilis, Liv.: nascentium vox prima vagitus est, Solin.: vagitum edere, Quint.: vagitu locum lugubri complere, Lucr.: Plur., vagitus et ploratus, Plin.: infantium vagitus, Hieron.: armorum sonitus tuis vagitibus obstrepentes, Claud. Mam. pan.: dare vagitus, Ov.: ineptissimos edere continuareque vagitus, Arnob. – vom Wimmern eines Verwundeten, Plur. bei Cels. 7. praef. p. 263, 13 D., od. Kranker, mixti vagitibus aegris ploratus, Lucr. 2, 579. – v. Meckern der Ziegen, Ov. met. 15, 466.