ἰσοδαίμων: Difference between revisions
From LSJ
τίκτει τοι κόρος ὕβριν, ὅταν κακῷ ὄλβος ἕπηται ἀνθρώπῳ καὶ ὅτῳ μὴ νόος ἄρτιος ᾖ → satiety engenders hybris when great prosperity attends on a base man or one whose mind is not set up right
(21) |
m (Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to "") |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />semblable <i>ou</i> égal à un dieu.<br />'''Étymologie:''' [[ἴσος]], [[δαίμων]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />semblable <i>ou</i> égal à un dieu.<br />'''Étymologie:''' [[ἴσος]], [[δαίμων]]. | ||
}} | }} |
Revision as of 14:12, 17 August 2017
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A godlike, A.Pers.634 (lyr.), Ariphron 1.4, Hierocl.in CA4p.425M. II equal in fortune or happiness, ἰ. βασιλεῦσι Pi.N.4.84.
German (Pape)
[Seite 1264] ονος, einem Gotte gleich; βασιλεύς Aesch. Pers. 625; Scol. bei Ath. XV, 702 a; βασιλεῦσιν ἰσοδαίμονα [ι] Pind. N. 4, 48, den Königen gleich an Geschick.
Greek (Liddell-Scott)
ἰσοδαίμων: -ον, γεν. ονος, ἰσόθεος, ὅμοιος τῷ θεῷ, Αἰσχύλ. Πέρσ. 633. ΙΙ. ἴσος τινὶ κατὰ τὴν εὐδαιμονίαν, ἰσ. βασιλεῦσι Πινδ. Ν. 4. 136.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
semblable ou égal à un dieu.
Étymologie: ἴσος, δαίμων.