ἁλίπλοος: Difference between revisions

From LSJ

τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)

Source
(Autenrieth)
(big3_3)
Line 21: Line 21:
{{Autenrieth
{{Autenrieth
|auten=([[πλέω]]): [[sailing]] in the [[sea]], ‘submerged,’ acc. pl., Il. 12.26†.
|auten=([[πλέω]]): [[sailing]] in the [[sea]], ‘submerged,’ acc. pl., Il. 12.26†.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> contr. ἁλίπλους, -πλουν; ἁλίπλωος Babr.61.4<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><b class="num">1</b> [[flotante sobre el mar]] ὗε δ' [[ἄρα]] Ζεὺς συνεχές, ὄφρα κε θᾶσσον ἁλίπλοα τείχεα θείη llovió Zeus sin cesar, para que cuanto antes se llevara el mar el muro flotando</i>, <i>Il</i>.12.26<br /><b class="num">•</b>[[que navega por el mar]] ναῦς <i>Lyr.Adesp</i>.21.18, ἰχθῦς Babr.61.4.<br /><b class="num">2</b> subst. [[marinero]], [[mareante]], [[navegante]] ἰχθυβολῆες ἁ. Call.<i>Del</i>.15, ἁλίπλοοι οὔνομ' ἔθεντο Call.<i>Del</i>.52, cf. A.R.3.1329.
}}
}}

Revision as of 12:04, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἁλίπλοος Medium diacritics: ἁλίπλοος Low diacritics: αλίπλοος Capitals: ΑΛΙΠΛΟΟΣ
Transliteration A: halíploos Transliteration B: haliploos Transliteration C: aliploos Beta Code: a(li/ploos

English (LSJ)

ον, contr. ἁλί-πλους, ουν,

   A covered with water, τείχεα Il.12.26.    II later Act., sailing on the sea, ναῦς Arion l.17, cf. Apollod.Hist.209: as Subst., seaman, fisher, A.R.3.1329, Call.Del.15.    2 in form ἁλίπλωος, ἰχθύες Babr.61.4.

German (Pape)

[Seite 97] im Meere schwimmend, Hom. einmal, τείχεα Il. 12, 26; – ναῦς Arion 1, 20; Schiffer Ap. Rh. 3, 1328; Callim. Del. 15 Fischer; Ep. ad. 581 (Plan. 311) Fische; ῥηγμίν Agath. prooem. 91 (IV, 3).

Greek (Liddell-Scott)

ἁλίπλοος: -ον, συνῃρ. -πλους, ουν, ὑπὸ ὑδάτων κεκαλυμμένος, τείχεα, Ἰλ. Μ. 26. II. μεταγ. ἐνεργ., = ὁ ἐπὶ τῆς θαλάσσης πλέων, ναῦς, Ἀρίων 17 (Bgk σ. 873)· ὡς οὐσιαστ., ναύτης ἁλιεύς, Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1329, Καλλ. εἰς Δηλ. 15.

French (Bailly abrégé)

οος, οον;
att. ἁλίπλους, -ους, -ουν;
qui nage en mer, càd couvert par les flots.
Étymologie: ἅλς¹, πλέω.

English (Autenrieth)

(πλέω): sailing in the sea, ‘submerged,’ acc. pl., Il. 12.26†.

Spanish (DGE)

-ον

• Alolema(s): contr. ἁλίπλους, -πλουν; ἁλίπλωος Babr.61.4

• Prosodia: [ᾰ-]
1 flotante sobre el mar ὗε δ' ἄρα Ζεὺς συνεχές, ὄφρα κε θᾶσσον ἁλίπλοα τείχεα θείη llovió Zeus sin cesar, para que cuanto antes se llevara el mar el muro flotando, Il.12.26
que navega por el mar ναῦς Lyr.Adesp.21.18, ἰχθῦς Babr.61.4.
2 subst. marinero, mareante, navegante ἰχθυβολῆες ἁ. Call.Del.15, ἁλίπλοοι οὔνομ' ἔθεντο Call.Del.52, cf. A.R.3.1329.