χρυσοχίτων: Difference between revisions
τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς ἀνοήτοις γίγνεται → undeserved success engenders folly in unbalanced minds
(SL_2) |
(47c) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>χρῡσοχῐτων</b> <br /> <b>1</b> [[with]] [[golden]] [[tunic]] εὐάρματε [[χρυσοχίτων]] ἱερώτατον [[ἄγαλμα]], Θήβα fr. 195. | |sltr=<b>χρῡσοχῐτων</b> <br /> <b>1</b> [[with]] [[golden]] [[tunic]] εὐάρματε [[χρυσοχίτων]] ἱερώτατον [[ἄγαλμα]], Θήβα fr. 195. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ωνος, ὁ, ἡ, ΜΑ<br /><b>1.</b> αυτός που φορεί χρυσό χιτώνα («Λυδοὶ χρυσοχίτωνες», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> αυτός που έχει [[επιφάνεια]] η οποία χρυσίζει (α. «πέρκην... [[χρυσοχίτων]]' ἐλάην», Φίλιππ. Θεσσ.<br />β. «[[χρυσοχίτων]] [[αἴθουσα]]», Παύλ. Σιλ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>χρυσ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>χίτων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[χιτών]], -<i>ῶνος</i>), <b>[[πρβλ]].</b> <i>σιδηρο</i>-<i>χίτων</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:17, 29 September 2017
English (LSJ)
[ῐ], ωνος, ὁ, ἡ,
A in coat of gold, gold-robed, θήβα Pi.Fr.195; Λυδοί Pisand. ap. Lyd.Mag.3.64; with rind of gold, ἐλάη AP6.102 (Phil.).
German (Pape)
[Seite 1383] ωνος, mit, in goldenem Kleide, goldener Schaale, Rinde; Θήβα Pind. frg. 207; ἐλάη Philp. Thess. 20 (VI, 102).
Greek (Liddell-Scott)
χρῡσοχίτων: [ῐ], ωνος, ὁ χρυσοῦν περιβεβλημένος χιτῶνα, Θήβη Πινδ. Ἀποσπ. 207· ἔχων φλοιὸν χρυσοῦν ἢ χρυσίζοντα, ἐλάη Ἀνθ. Π. 6. 102.
French (Bailly abrégé)
ωνος (ὁ, ἡ)
1 à la tunique d’or;
2 à l’écorce d’or ou d’un jaune d’or.
Étymologie: χρυσός, χιτών.
English (Slater)
χρῡσοχῐτων
1 with golden tunic εὐάρματε χρυσοχίτων ἱερώτατον ἄγαλμα, Θήβα fr. 195.
Greek Monolingual
-ωνος, ὁ, ἡ, ΜΑ
1. αυτός που φορεί χρυσό χιτώνα («Λυδοὶ χρυσοχίτωνες», Πίνδ.)
2. μτφ. αυτός που έχει επιφάνεια η οποία χρυσίζει (α. «πέρκην... χρυσοχίτων' ἐλάην», Φίλιππ. Θεσσ.
β. «χρυσοχίτων αἴθουσα», Παύλ. Σιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)- + -χίτων (< χιτών, -ῶνος), πρβλ. σιδηρο-χίτων].
