ἐπιπειθής

ὣς ὁ μὲν ἔνθ' ἀπόλωλεν, ἐπεὶ πίεν ἁλμυρὸν ὕδωρ → so there he perished, when he had drunk the salt water

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἐπιπειθής	Medium diacritics: ἐπιπειθής	Low diacritics: επιπειθής	Capitals: ΕΠΙΠΕΙΘΗΣ
Transliteration A: epipeithḗs	Transliteration B: epipeithēs	Transliteration C: epipeithis	Beta Code: e)pipeiqh/s

English (LSJ)

ές,

A obedient, λόγῳ Arist.EN1098a4; τινί Hierocl. in CA24p.473M.

[Seite 968] ές, gehorchend, Arist. Eth. 1, 7, 13; Timon. Phlias. 11.

ἐπιπειθής: -ές, ὑποκείμενος, τὸ μὲν ὡς ἐπιπειθὲς λόγῳ, τὸ δέ, κτλ., Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 1. 7, 13, Τίμων 1.

ής, ές :
qui se laisse persuader, obéissant à, τινι.
Étymologie: ἐπιπείθομαι.

ἐπιπειθής, -ές (Α) επιπείθομαι
ευπειθής, υπάκουος.
επίρρ...
ἐπιπειθῶς
ευπειθώς.

ἐπιπειθής: повинующийся, послушный (λόγῳ Arst.; θηρίον Theocr. - v. l. ἐπιμηθής).