νυκτίβρομος

English (LSJ)

ον,

   A sounding by night, σῦριγξ E.Rh.552 (lyr.).

Greek (Liddell-Scott)

νυκτίβρομος: -ον, ὁ ἐν νυκτὶ βρέμων, Εὐρ. Ρῆσ. 552.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
conject.
qui gronde dans la nuit.
Étymologie: νύξ, βρέμω.

Greek Monolingual

νυκτίβρομος, -ον (Α)
αυτός που θορυβεί, που τραγουδάει κατά τη νύχτα («νυκτιβρόμου σύριγγος ἰὰν κατακούω», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νυκτι- (βλ. ετυμολ. λ. νύχτα) + βρόμος «θόρυβος»].

Greek Monotonic

νυκτίβρομος: -ον (βρέμω), αυτός που βρυχάται τη νύχτα, σε Ευρ.