βλύζω
Ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν, ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ, τόθ' ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. → Death is nothing to us, since when we are, death has not come, and when death has come, we are not.
English (LSJ)
aor.
A ἔβλῠσα A.R.4.1446, Q.S.1.242, AP7.352, etc.; poet. opt. βλύσσειε AP11.58 (Maced.): aor. Pass. ἐβλύσθη Orac. ap. Eus.PE 5.16:—bubble, gush forth, of liquids, A.R.l.c., Orac. in Paus.5.7.3; ἐκ πηγῆς Philostr.VA3.45: c. dat., β. Αυαίῳ with wine, AP11.58 (Maced.): c. acc. cogn., μέθυ β. spout wine: metaph. of Anacreon, ib. 7.27 (Antip. Sid.); ὕδωρ Orph.A.599, cf. Nonn.D.17.125, al.; χρυσίον Lyd.Mag.3.45: metaph., αἰσχρὰ καθ' ἡμετέρης ἔβλυσε παρθενίης AP 7.352.
German (Pape)
[Seite 450] = βλύω, Ant. Sid. 73 (VII, 27); Orak. bei Paus. 5, 7, 3.
French (Bailly abrégé)
f. βλύσω, ao. ἔβλυσα, pf. inus.
Pass. ao. ἐβλύσθην;
sortir en bouillonnant.
Étymologie: cf. βλύω.
Spanish (DGE)
• Prosodia: [-ῠ-]
• Morfología: [fut. βλύσσω Nonn.Par.Eu.Io.7.38; aor. opt. 3a sg. βλύσσειε AP 11.58 (Macedon.)]
1 fluir o manar a borbotones, borbotear, brotar ἀθρόον ἔβλυσεν ὕδωρ A.R.4.1446, ἐκ πηγῆς Philostr.VA 3.45, αἷμα δι' ἕλκεος Q.S.1.242, cf. 3.311, dicho de la propia fuente o recipiente Ἀλφειοῦ στόμα Orác. en Paus.5.7.3, c. dat. ἵνα ... κύλιξ βλύσσειε λυαίῳ para que la copa borboteara de vino, AP l.c., cf. Olymp.in Alc.16.
2 c. ac. int. hacer fluir a chorros, rezumar μέθυ βλύζων dicho de Anacreonte AP 7.27 (Antip.Sid.), γῆ ... βλύζουσ' ... ὕδωρ Orph.A.599, en una metáf. θάλασσαν ... βλύζειν ... τὸ χρυσίον Lyd.Mag.3.45, ποταμοὶ ... βλύσσουσι ἔνθεον ὕδωρ Nonn.l.c., cf. AP 11.24 (Antip.Thess.)
•fig. αἰσχρὰ καθ' ἡμετέρης ἔβλυσε παρθενίης Ἀρχίλοχος iniquidades rezumó contra nuestra doncellez Arquíloco, AP 7.352, ὥστε ... βλύσαι ὄρνιθας (el poder de Dios es tan grande que puede) hacer brotar aves Gr.Naz.M.36.501C, en v. pas. μαντήια ... ἐβλύσθη de fuentes oraculares, Orác. en Eus.PE 5.16.1.
• Etimología: Rel. c. aaa. quellan, ai. gálati ‘fluir’, ‘gotear’ lo que supondría una r. *gu̯elH1- como en βάλλω pero en grado ø. Tb. es posible un origen onomat.
Greek Monolingual
βλύζω (AM)
(για υγρά)
1. αναβλύζω, αναπηδώ
2. αναδίδω, βγάζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. Συνδέεται πιθ. με αρχ. ινδ. gάlati «στάζω, σταλάζω», αρχ. άνω γερμ. quellan αναβλύζω, πηγάζω, προεξέχω» και σχηματίζεται κατά τα φλύζω, κλύζω.
Greek Monotonic
βλύζω: μέλ. βλύσω [ῠ], αόρ. αʹ ἔβλῠσα, ποιητ. ευκτ. βλύσσειε, αφρίζω, κοχλάζω, παφλάζω ή ρέω ορμητικά, εκτινάσσομαι προς τα μπρος· με δοτ.· βλύζω Λυαίῳ, με κρασί, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
βλύζω: βλύσσω и βλύω (атт. Plat. v. l. βλύττω) (aor. ἔβλυσα)
1) бить ключом, обильно литься (μέλι βλύττει Plat. - v. l. βλίττεται; μέθυ βλύζων Anth.);
2) клокотать, пениться (ἵνα μοι κύλιξ βλύσσειε λυαίῳ Anth.).
