παλίρρους
From LSJ
Aristotle, Nicomachean Ethics, 1098a18
French (Bailly abrégé)
ους, ουν :
att. c. παλίρροος.
Greek Monolingual
παλίρρους, παλίρρουν και παλίρροος, παλίρροον (Α)
1. αυτός που ρέει προς τα πίσω («εἰς δὲ γῆν πάλιν κλύδων παλίρρους ἦγε ναῡν», Ευρ.)
2. (για την αναπνοή) αυτός που εισέρχεται και εξέρχεται («παλίρρους ἀήρ», Οππ.)
3. αυτός που επανέρχεται εναντίον κάποιου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πάλιν + ῥόος / ῥοῦς (< ῥέω)].
Russian (Dvoretsky)
πᾰλίρρους: стяж. = πᾰλίρροος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παλίρρους -ουν, zonder contr. παλίρροος -οον [πάλιν, ῥέω] terugstromend; overdr. vergeldend:. παλίρρους … δίκα recht dat vergelding brengt Eur. El. 1155.
Middle Liddell
πᾰλίρρους, πᾰλίρρουν,
I. back-flowing, refluent, Eur.
II. metaph. recurring, returning upon one's head, Eur.