παλίρρους
ὦ διάνοια, ἐὰν ἐρευνᾷς τοὺς ἱεροφαντηθέντας λόγους μὲν θεοῦ, νόμους δὲ ἀνθρώπων θεοφιλῶν, οὐδὲν ταπεινὸν οὐδ᾽ ἀνάξιον τοῦ μεγέθους αὐτῶν ἀναγκασθήσῃ παραδέχεσθαι → if, O my understanding, thou searchest on this wise into the oracles which are both words of God and laws given by men whom God loves, thou shalt not be compelled to admit anything base or unworthy of their dignity
French (Bailly abrégé)
ους, ουν :
att. c. παλίρροος.
Greek Monolingual
παλίρρους, παλίρρουν και παλίρροος, παλίρροον (Α)
1. αυτός που ρέει προς τα πίσω («εἰς δὲ γῆν πάλιν κλύδων παλίρρους ἦγε ναῡν», Ευρ.)
2. (για την αναπνοή) αυτός που εισέρχεται και εξέρχεται («παλίρρους ἀήρ», Οππ.)
3. αυτός που επανέρχεται εναντίον κάποιου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πάλιν + ῥόος / ῥοῦς (< ῥέω)].
German (Pape)
zusammengezogen aus παλίρροος.
Russian (Dvoretsky)
πᾰλίρρους: стяж. = πᾰλίρροος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παλίρρους -ουν, zonder contr. παλίρροος -οον [πάλιν, ῥέω] terugstromend; overdr. vergeldend:. παλίρρους … δίκα recht dat vergelding brengt Eur. El. 1155.
Middle Liddell
πᾰλίρρους, πᾰλίρρουν,
I. back-flowing, refluent, Eur.
II. metaph. recurring, returning upon one's head, Eur.
