φραγέλλιον
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
English (LSJ)
τό, = Lat.
A flagellum, Ev.Jo.2.15. II name of a weight, φ. σιδαρᾶ β Petersen-Luschan Reisen in Lykien No.77a (iv A. D.).
German (Pape)
[Seite 1302] τό, das lat. flagellum, N. T.
Greek (Liddell-Scott)
φραγέλλιον: τό, φραγελλόω, τὰ Λατ flagellum. flagellare, μάστιξ, μαστιγῶ. Εὐαγγ. κ. Ἰω. β΄, 15· πρβλ. φλαβίλιον.
English (Strong)
neuter of a derivative from the base of φραγελλόω; a whip, i.e. Roman lash as a public punishment: scourge.
English (Thayer)
φραγελλιου, τό (Latin flagellum; Buttmann, 18 (16)), a scourge: John 2:15.
Greek Monolingual
τὸ, ΜΑ
βλ. φραγγέλιο.
Russian (Dvoretsky)
φραγέλλιον: τό (лат. flagellum) бич NT.
Middle Liddell
φρᾰγέλλιον, ου, τό,
Lat. flagellum, a scourge, NTest.
Chinese
原文音譯：fragšllion 弗拉給利按詞類次數：名詞（1）
原文字根：鞭子
字義溯源：鞭子，鞭笞，皮鞭；源自（φραγελλόω / φλαγελλόω）=鞭打）
出現次數：總共（1）；約（1）
譯字彙編：
1） 鞭子（1） 約2:15
