embrace

English > Greek (Woodhouse)

verb transitive

P. and V. ἀσπάζεσθαι, V. περιπτύσσειν; (Plato also but rare P.), προσπτύσσειν (or mid.), ἀμφιβάλλειν, περιβάλλειν, ἀμπίσχειν, Ar. and P. περιλαμβάνειν.

cling to: P. and V. ἔχεσθαι; (gen.), ἀντέχεσθαι (gen.), λαμβάνεσθαι (gen.), ἀντιλαμβάνεσθαι (gen.).

clasp in one's arms: V. ὑπαγκαλίζεσθαι.

Met., embrace (opportunity, etc.): P. and V. λαμβάνω, λαμβάνειν.

embrace (the cause of some one): P. and V. φρονεῖν τά (τινος).

practise: see practise.

include: P. and V. ἔχειν, συλλαμβάνειν, P. περιέχειν, περιλαμβάνειν; see include.

so they embraced all these matters in one decree: P. διόπερ ἅπαντα ταῦτα εἰς ἓν ψήφισμα συνεσκεύεσαν (Dem. 358).

substantive

V. ἀσπάσματα, τά, ἀμφιπτυχαί, αἱ, περιπτυχαί, αἱ, P. and V. περιβολαί, αἱ (Xen.).

o sweet embrace: V. ὦ γλυκεῖα προσβολή (Eur., Med. 1074).

lying in each other's embrace: V. ἐπ' ἀλλήλοισιν ἀμφικείμενοι (Soph., Oedipus Coloneus 1620).