ὀρτάλιχος
Ξένους ξένιζε, καὶ σὺ γὰρ ξένος γ' ἔσῃ (μήποτε ξένος γένῃ) → Bene hospiti fac: tu quoque hospes fors eris → Bewirte Gäste, denn auch du bist einmal Gast
English (LSJ)
ὁ, Dim. of ὀρταλίς,
A chick, Theoc.13.12 ; Boeot. for ἀλεκτρυών, acc. to Stratt.47.4, cf. Ar.Ach.871 et Sch. 2 generally, young bird, A.Ag.54 (anap.); ὄρνιθες δροσερῶν μητέρες ὀρταλίχων AP5.291 (Agath.); ὀ. χελιδόσι Opp.H.5.579 ; young animal, S.Fr.793 (anap.).
German (Pape)
[Seite 387] ὁ, = ὀρταλίς; Aesch. Ag. 54; Ar. Av. 836, die Küchlein, wo der Schol. bemerkt, daß böotisch so die Hähne hießen; vgl. Strattis bei Ath. XIV, 622 a; Theocr. 13, 12; Nic. Al. 165 u. a. sp. D., wie Archi. 26 (IX, 346).
Greek (Liddell-Scott)
ὀρτάλῐχος: [ᾰ], ὁ, = ὀρταλίς, ὀρνίθιον, Θεόκρ. 13. 12· - Βοιωτικ. ἀντὶ ἀλεκτρυών, κατὰ τὸν Στράττιν ἐν «Φοινίσσαις» 3, πρβλ. Ἀριστοφ. Ἀχ. 871, καὶ αὐτόθι Σχόλ. 2) καθόλου νεοσσός, νέον πτηνόν, Αἰσχύλ. Ἀγ. 54· ὀρτ. χελιδόσι Ὀππ. Ἁλ. 5. 579· νέον, μικρὸν τὴν ἡλικίαν ζῷον, Σοφ. Ἀποσπ. 962.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
jeune oiseau, poussin.
Étymologie: DELG pê ὄρνυμαι « qui tente de se soulever, de voler ».
Greek Monolingual
ὀρτάλιχος, ὁ (ΑΜ)
1. υποκορ. του ορταλίς.
2. νεοσσός
3. νεογνό ζώου
4. (βοιωτ. τ.) αλεκτρυών, πετεινός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀρταλίς + εκφραστικό επίθημα -ιχος (πρβλ. κόψιχος)].
Greek Monotonic
ὀρτάλῐχος: [ᾰ], ὁ, κλωσσόπουλο, κοτοπουλάκι, σε Αριστοφ., Θεόκρ.· γενικά, νεοσσός, νεαρό πουλί, σε Αισχύλ. (Βοιωτ. λέξη).
Russian (Dvoretsky)
ὀρτάλῐχος: (ᾰ) ὁ1) цыпленок Theocr.;
2) птенец Aesch.;
3) детеныш Soph.
Middle Liddell
ὀρτά˘λῐχος, ὁ,
a chick, chicken, Ar., Theocr.:— generally, a young bird, Aesch. Boeot. word.
