δυσθρήνητος

English (LSJ)

ον, A loud-wailing, most mournful, ἔπος S. Ant.1211; θρῆνοι E.IT144 (anap.):—also δύσ-θρηνος, gloss on δυσηχής, Apollon.Lex.

German (Pape)

[Seite 681] heftig klagend; ἔπος Soph. Ant, 1196; θρῆνος Eur. I. T. 143.

Greek (Liddell-Scott)

δυσθρήνητος: -ον, μεγαλοφώνως θρηνῶν, λίαν θρηνώδης, ἔπος Σοφ. Ἀντ. 1211· θρῆνος Εὐρ. Ι. Τ. 143.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
lamentable.
Étymologie: δυσ-, θρηνέω.

Spanish (DGE)

-ον
de terrible lamento, terriblemente triste ἔπος S.Ant.1211, θρῆνοι E.IT 144.

Greek Monolingual

δυσθρήνητος, -ον (Α)
αυτός που δύσκολα μπορεί να θρηνολογηθεί, που απαιτεί γοερόν θρήνο.

Greek Monotonic

δυσθρήνητος: -ον (θρηνέω), αυτός που θρηνεί γοερά, θρηνητικός, σε Σοφ., Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

δυσθρήνητος: жалобно рыдающий, горестный (ἔπος Soph.; θρῆνος Eur.).

Middle Liddell

δυσ-θρήνητος, ον θρηνέω
loud-wailing, most mournful, Soph., Eur.

English (Woodhouse)

distressing, lamentable