πυρίβρομος

English (LSJ)

ον, roaring with fire, ἠέλιος Orph.A.1122 (nisi leg. -δρομος) Ζεύς Id.H.20.2.

German (Pape)

[Seite 822] im Feuer, am Feuer od. durch Feuer brausend; Orph. Arg. 1120, v.l. πυρίδρομος; vgl. Hymn. 20, 2. 58, 2, vom Zeus u. Eros.

Greek (Liddell-Scott)

πῠρίβρομος: -ον, βρέμων πυρί, Ὀρφ. Ἀργ. 1120, Ὕμν. 19, κτλ.

Greek Monolingual

-ον, Α
αυτός που βροντά στη φωτιά ή αυτός που βροντά μέσα από τη φωτιά, με τη χρήση φωτιάς («πυρίβρομος Ζεύς», Ύμν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πυρι- (βλ. λ. πυρ) + -βρομος (< βρόμος < βρέμω «ηχώ δυνατά, βροντώ»), πρβλ. βαρύ-βρομος].