πρᾷος
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
French (Bailly abrégé)
ou πρᾶος ; seul. sg. masc. πρᾷος, et neutre πρᾷον, etc., et pl. m. nom. πρᾷοι, acc. πρᾴους, et neutre πρᾷα;
pour le fém. on emploie au sg. et au pl. la déclinaison πραεῖα, de πραΰ;
ttf. on rencontre, au sg., le nom. f. πρᾷος ; en outre sont usités le Cp. πρᾳότερος, α, ον, et le Sp. πρᾳότατος, η, ον :
adj.
doux, bon.
Étymologie: πραΰς.
English (Strong)
a form of πραΰς, used in certain parts; gentle, i.e. humble: meek.
Russian (Dvoretsky)
πρᾷος: (πρᾶος), πραεῖα, πρᾷον (πρᾶον), тж. πραΰς (ион. πρηΰς), πραεῖα, πραΰ
1 нежный, мягкий, тихий (σέλας HH; ὄαρος Pind.; φωνή Xen.; ἄνεμος Anth.);
2 несильный, легкий (ὠδῖνες Anth.; τιμωρίαι Plat.): εἴτε χαλεπώτερα πάσχειν εἴτε καὶ πρᾳότερα Plat. испытывать большие или меньшие страдания;
3 (тж. π. τὸ ἦθος Plat.) кроткий, ласковый (τινι и πρός τινα Plat.; μακάριοι οἱ πραεῖς NT);
4 спокойный, сдержанный (λόγοι, ἡδοναί Plat.);
5 ручной, прирученный (ἰχθύες Xen.);
6 успокоительный (φάρμακον Pind.).
