ἀμφιλογέομαι
From LSJ
τὸ δ' ἐξαίφνης τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ διὰ μικρότητα ἐκστάν → suddenly refers to what has departed from its former condition in a time imperceptible because of its smallness
English (LSJ)
Dep., dispute, doubt, περί τινος Plu.Lys.22.—Act. in J.AJ 8.1.4, Hsch.
German (Pape)
[Seite 140] streiten, περί τινος, Plut. Lys. 22.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφιλογέομαι: ἀποθ., ἀμφιβάλλω, ἐρίζω, φιλονεικῶ, περί τινος, ὡς τὸ ἀμφιλέγω, Πλουτ. Λύσ. 22. Τὸ ἐνεργ. παρ’ Ἰωσήπ. Ἀρ. Ἱ. 18. 1, 4.
French (Bailly abrégé)
-οῦμαι;
disputer.
Étymologie: ἀμφίλογος.
Greek Monotonic
ἀμφιλογέομαι: αποθ., διαφωνώ, ερίζω, περί τινος, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἀμφιλογέομαι: спорить (περί τινος Plut.).
