κληματίς
Μέμνησο νέος ὤν, ὡς γέρων ἔσῃ ποτέ → Iuvenis memento te fore aliquando senem → Bedenke jung schon, dass dereinst ein Greis du bist
English (LSJ)
ίδος, ἡ, Dim. of κλῆμα, A vine-branch, LXX De.32.32, Ph.1.612 (generally, branch, ib.527), Plu.2.527d, Philum.Ven.2.2: usually in plural, brushwood, faggots, Ar.Th.728, 739, Th.7.53, Arist.HA550b9, Inscr.Delos338Aa 23, 24 (iii B.C.): collect. in sg., ib.38, 354.57 (iii B.C.), LXX Da.3.46. II periwinkle, Vinca herbacea, Dsc.4.7. 2 traveller's joy, Clematis Vitalba, ib.180, Gal.12.31. 3 prob. bearbind, Convolvulus arvensis, Plin.HN24.139.
German (Pape)
[Seite 1450] ίδος, ἡ, dim. zu κλῆμα, übh. kleiner Zweig, dünnes Holz; Ar. Thesm. 728; Thuc. 7, 53; Arist. H. A. 5, 18; vgl. Poll. 1, 109. – Auch ein Rankengewächs wie der Weinstock; Wintergrün, Diosc.
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
bois de sarment, bois sec.
Étymologie: κλῆμα.
Greek (Liddell-Scott)
κλημᾰτίς: -ίδος, ἡ, ὑποκορ. τοῦ κλῆμα· ἐν τῷ πληθ. ξύλα πρὸς καῦσιν, Ἀριστοφ. Θεσμ. 728, 740, Θουκ. 7. 53, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 18, 10, κτλ. ΙΙ. φυτόν τι μὲ κληματοειδεῖς κλάδους, clematis, Διοσκ. 4. 7, Πλίν. 24. 89.
Greek Monolingual
η (AM κληματίς, -ίδος)
βλ. κληματίδα.
Greek Monotonic
κλημᾰτίς: -ίδος, ἡ, υποκορ. του κλῆμα· στον πληθ. καυσόξυλα, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
κλημᾰτίς: ίδος веточка, pl. сучья, хворост Arph., Thuc.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κληματίς -ίδος, ἡ, demin. van κλῆμα, takje; plur. brandhout, takkenbos.
Middle Liddell
κλημᾰτίς, ίδος
Dim. of κλῆμα:—in pl. brush-wood, fagot-wood, Thuc.
