ποιότης
ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
English (LSJ)
ητος, ἡ, quality, Pl.Tht.182a (where he apologizes for the use of the word as ἀλλόκοτον ὄνομα), Arist.Cat.8b26, EN1173a15 (pl.), Gal.Nat.Fac.1.2, POxy.2113.16 (iv A.D.), etc.; of size, Babr. 28.10, Aesop.84.
German (Pape)
[Seite 652] ητος, ἡ, Beschaffenheit, Eigenschaft, qualitas; Plat. Theaet. 182 a; Arist. eth. Nic. 10, 3, 1 im plur.; Sp., wie S. Emp.; Plut. adv. Col. 5; vgl. Lob. Phryn. p. 350.
Greek (Liddell-Scott)
ποιότης: -ητος, ἡ, ὡς καὶ νῦν, Λατ. qualitas, Πλάτ. Θεαίτ. 182Α (ἔνθα ἀπολογεῖταί πως ἐπὶ τῇ χρήσει τῆς λέξεως ἣν καλεῖ ἀλλόκοτον ὄνομα), Ἀριστ. Κατηγ. 8. 1 κἑξ., Ἠθικ. Νικ. 10. 3, 1· ἐπὶ μεγέθους ἢ ὄγκου, Βαβρ. 28. 10· πρβλ. Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 350.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
qualité d'une chose.
Étymologie: ποῖος.
Greek Monotonic
ποιότης: -ητος, ἡ, ποιότητα, σε Πλάτ., Αριστ.
Russian (Dvoretsky)
ποιότης: ητος ἡ качественная определенность, качество Plat., Arst., Sext., Plut.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ποιότης -ητος, ἡ [ποιός] hoedanigheid, eigenschap