τυμβοχοέω
τὸ δ' ἡδέως ζῆν καὶ ἱλαρῶς οὐκ ἔξωθέν ἐστιν, ἀλλὰ τοὐναντίον ὁ ἄνθρωπος τοῖς περὶ αὑτὸν πράγμασιν ἡδονὴν καὶ χάριν ὥσπερ ἐκ πηγῆς τοῦ ἤθους προστίθησιν → but a pleasant and happy life comes not from external things, but, on the contrary, man draws on his own character as a source from which to add the element of pleasure and joy to the things which surround him
English (LSJ)
like τύμβον χεῦαι or τύμβον χῶσαι, throw up a cairn or throw up a barrow, Hdt.7.117, v.l. in Il.21.323.
French (Bailly abrégé)
-οῶ;
1 élever un tertre funéraire;
2 ensevelir sous un tertre funéraire.
Étymologie: τυμβοχόος.
English (Autenrieth)
(χέω), aor. inf. τυμβοχοῆς(αι): heap up a funeral mound, Il. 21.323. The elision is exceptional, hence the v.l. τυμβοχόης, ‘of a mound.’
Greek Monotonic
τυμβοχοέω: μέλ. τυμβοχοήσω, σχηματίζω τύμβο συσσωρεύοντας χώμα πάνω από τον τάφο, σε Ηρόδ.
Russian (Dvoretsky)
τυμβοχοέω: насыпать могильный курган Her.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
τυμβοχοέω [τυμβοχόος] een grafheuvel opwerpen.
Middle Liddell
τυμβοχοέω, fut. -ήσω [from τυμβοχόος
to throw up a cairn or barrow, Hdt.
German (Pape)
einen Grabhügel von Erde aufschütten, aufwerfen, Her. 7.117.
