ἀλάλαγμα
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
English (LSJ)
ατος, τό, = ἀλαλαγμός (loud noise), Call. Fr. 310, Psalm. Solom. 17.8, Plu. Mar. 45.
Spanish (DGE)
-ματος, τό
• Prosodia: [ᾰλᾰ-]
1 grito de guerra o de victoria θεῷ τ' ἀλάλαγμα νόμαιον δοῦναι Call.Fr.719, πυκνὸν ἀ. Plu.Mar.45, ἀ. δέ ἐστιν ἐπινίκιος ᾠδή Sch.S.Ant.133.
2 grito orgiástico χορείης ἀλάλαγμα Nonn.D.20.304.
German (Pape)
[Seite 88] τό, dasselbe, Callim. frg. 310; Plut. Lys. 45 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
c. ἀλαλαγή.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλάλαγμα: -ατος, τό, = τῷ ἑπομ., Καλλ. Ἀποσπ. 310, Πλουτ. Μάρ. 45.
Greek Monolingual
το (Α ἀλάλαγμα) ἀλαλάζω
κραυγή χαράς, επινίκιο άσμα, κραυγή πολεμιστών ή άλλου πλήθους ανθρώπων, χλαλοή.
Greek Monotonic
ἀλάλαγμα: -ατος, τό, = το επόμ., σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἀλάλαγμα: ατος τό Plut. = ἀλαλή.
Middle Liddell
[from ἀλαλάζω
I. = ἀλαλαγή, a shouting.
II. a loud noise, τυμπάνων, αὐλοῦ Eur.
