συνεμφαίνω
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
indicate at the same time or incidentally, Thphr. HP3.8.1, Demetr.Lac.Herc.1012.37, Gal.15.795, Ath.14.663c, Iamb. Comm.Math.8; σ. ὅτι . . D.S.3.3:—Pass., appear together, Thphr. HP1.12.2; to be indicated at the same time, Chrysipp.Stoic.2.51, Gal.6.93, 7.319, Hermog.Id.2.6.
German (Pape)
[Seite 1014] (s. φαίνω), zugleich zeigen, dabei andeuten, συνεμφῆναι βουλόμενος τὴν ἀκολασίαν τῆς παρασκευῆς προσέθηκε, Ath. XIV, 663 e; pass., S. Emp. adv. log. 1, 233.
French (Bailly abrégé)
montrer en même temps, laisser en même temps sentir, comprendre ou deviner.
Étymologie: σύν, ἐμφαίνω.
Russian (Dvoretsky)
συνεμφαίνω: одновременно показывать, свидетельствовать Plut., Diod.: συνεμφαίνεσθαί τινι Sext. обнаруживаться одновременно с чем-л.
Greek (Liddell-Scott)
συνεμφαίνω: ἐμφαίνω, δεικνύω, δηλῶ ὁμοῦ, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 3. 8, 1, Ἀθήν. 663C· σ. ὅτι... Διόδ. 3. 3. ― Παθ., ἐμφαίνομαι, φαίνομαι ὁμοῦ, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 1. 12, 2.
Greek Monolingual
Α ἐμφαίνω
1. δηλώνω, σημαίνω κάτι ταυτοχρόνως
2. παθ. συνεμφαίνομαι
φαίνομαι από κοινού.
