ἐπιλυμαίνομαι
From LSJ
ὑποκατακλίνομαι τοῦ εὶς πλέον ἐναντιοῦσθαι → desist from further opposition;
English (LSJ)
infest, ruin, τὸν ἀνθρώπινον βίον Plu.2.881d.
German (Pape)
[Seite 959] schaden, feindlich stören, βίον Plut. plac. phil. 1, 7.
French (Bailly abrégé)
gâter, détruire, acc..
Étymologie: ἐπί, λυμαίνω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιλῡμαίνομαι: портить, разрушать, губить (τὸν ἀνθρώπων βίον Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιλυμαίνομαι: Ἀποθ., προξενῶ λύμην, βλάβην, καταστροφήν, Ἡρακλῆς πολλὰ τῶν ἐπιλυμαινομένων τὸν ἀνθρώπινον βίον καθάρας Πλούτ. 2. 881D.
Greek Monolingual
ἐπιλυμαίνομαι (Α) λυμαίνομαι
καταστρέφω, βλάπτω κάποιον («Ἡρακλῆς πολλὰ τῶν ἐπιλυμαινομένων τὸν ἀνθρώπινον βίον καθάρας», Πλούτ.).