λυμαίνω

French (Bailly abrégé)

I. (Act. seul. ao. ἐλύμηνα, forme réc.) endommager, souiller ; Pass. être maltraité, se gâter : ἃ οὔτε κατασήπεται οὔτε λυμαίνεται XÉN ce qui ne se pourrit ni ne se corrompt;
II. Moy. λυμαίνομαι (f. λυμανοῦμαι, ao. ἐλυμηνάμην);
1 souiller, gâter, corrompre : λ. νόμους LYS violer les lois;
2 ruiner, détruire : ὅσα μετ' ἐλπίδων λυμαίνεται THC tout ce qui est détruit avec nos espérances;
3 maltraiter, traiter indignement, acc. : λύμῃσι ἀνηκέστοισι λυμαίνεσθαί τινα HDT infliger à qqn le plus indigne traitement ; τινι : λ. νεκρῷ HDT faire subir à un mort d'indignes traitements ; πάντα λυμαίνεσθαι HDT infliger tous les mauvais traitements possibles.
Étymologie: λύμη.

Greek Monolingual

(AM λυμαίνω) λύμη
μέσ. λυμαίνομαι
επιφέρω όλεθρο, προξενώ φθορά, βλάπτω, καταστρέφω, ρημάζω (α. «οι ληστές λυμαίνονταν την ύπαιθρο» β. «τὴν ἀκρίδα τὴν λυμαινομένην ἡμῶν τοὺς καρπούς», Συνέσ.
γ. «οὐχ ὁ θεὸς τὸ σῶμα λυμαίνεται, ἀλλ' ἡ νοῦσος», Ιπποκρ.)
μσν.
μέσ. καταστρέφομαι, βλάπτομαι
μσν.-αρχ.
ενεργ. καταστρέφω
αρχ.
μέσ.
1. μεταχειρίζομαι κάποιον με άσχημο τρόπο, βασανίζω, κακοποιώ κάποιον, ιδίως με μαστίγωση ή με φυλάκιση, με δεσμά («ἐξαγγέλλει δέ τις τῷ Ἀρισταγόρῃ ὅτι τὸν ξεῖνον οἱ τὸν Μύνδιον Μεγαβάτης δήσας λυμαίνοιτο», Ηρόδ.)
2. σκοτώνω, φονεύω («τῷ τε κεράμῳ βάλλοντες αὐτοὺς καὶ λίθων βολαῖς τῶν τε ἄλλων ὀστράκων ἐλυμαίνοντο», Ηρωδιαν.)
3. (σχετικά με νόμο) τροποποιώ, μεταβάλλω προς το χειρότερο («οὗτος αὐτοῦ μένων τοὺς Σόλωνος νόμους έλυμαίνετο», Λυσ.)
4. (για ηθοποιό) διαστρέφω, παραμορφώνω με την κακή μου απαγγελία («παρ' ἃς παρανάγνωθι καὶ σύ μοι τὰς ῥήσεις ἃς ἐλυμήνου», Δημοσθ.)
5. (με ηθική έννοια) προσβάλλω, ατιμάζω, ντροπιάζω («τῆς σῆς πόλεώς θ', ἥτις σε τρέφει λυμαινόμενον τοῖς μειρακίοις», Αριστοφ.)
6. (με δοτ. του τρόπου) μεταχειρίζομαι κάποιον με τον χειρότερο τρόπο
7. επιφέρω κάθε δυνατή βλάβη ή ζημιά
8. μολύνω, λερώνω
9. επιβάλλω πρόστιμο ή ποινή
10. παθ. α) ταλαιπωρούμαι, βασανίζομαι από κάποιον («καὶ διώκεσθαι πόλεως χαλκηλάτῳ πλάστιγγι λυμανθὲν δέμας», Αισχύλ.)
β) εξευτελίζομαι, καταρρακώνομαι.

Chinese

原文音譯：luma⋯nomai 呂買挪買
詞類次數：動詞（1）
原文字根：釋放 忿怒 相當於： （אָבַד‎） （כִּרְסֵם‎） （שָׁחַת‎）
字義溯源：污損^，毀壞，蹂躪，殘害；或出自（λύω）=解開*）。這字用來描寫掃羅受了嚴緊的律法教導，如何去‘殘害’教會，他還自以為是熱心事奉神（ 徒8:3; 22:3 ,4）
出現次數：總共（1）；徒（1）
譯字彙編：
1） 殘害（1） 徒8:3

German (Pape)

[ῡ], reinigen, erst Sp., wie Liban. Or. IV.350.19, τὰ λυμήναντα τοῖς πράγμασιν. Gew. med. λυμαίνομαι,
1 sich reinigen, Hesych., vgl. ἀπολυμαίνομαι.
2 Einen schimpflich, schändlich, wie einen Verworfenen (λῦμα) behandeln, verhöhnen, mißhandeln, und gew. überhaupt schaden, beschädigen, verletzen, zerstören; c. acc., ὀργῇ χάριν δοὺς ἥ σ' ἀεὶ λυμαίνεται, der Zorn, der dir immer schadet, Soph. O.C. 859; ὃς λέχη λυμαίνεται, Eur. Bacch. 354; ἅλις λύμης ἣν ἐλυμήνω πάρος, Hel. 1105; τοιαῦτα Σοφοκλῆς λυμαίνεται ἐμέ, so beschimpft er mich, Ar. Av. 100; γλῶτταν, Eq. 1281; oft bei Her., λύμῃσι λυμαίνεσθαι, 6.12, τἄλλα πάντα, 3.16, τὴν ἵππον ἀνηκέστως, 8.28; Thuc. 5.103; Lys. 13.64 (Plat. hat das Wort nicht); λελυμασμένος καὶ ἐφθαρκὼς τὴν πόλεως εὐδαιμονίαν, Din. 1.64; ὡς λελυμασμένοι εἰσὶ τὰ δῶρα, Dem. 59.89; ᾧ λυμαινόμεθα τὴν πρᾶξιν, Xen. An. 1.3.16; γαστέρα, Mem. 1.3.6, öfter; ὅσα λυμανεῖται πάντα, neben χεῖρον ἔχειν τὰ κοινὰ ποιήσει, Dem. 24.1, wie ἐλυμήνατο τὰ πράγματα 19.17; Sp., wie Pol. τὴν χάριτά τινος, 18.26.4, καὶ φθείρειν, 14.15.8. – Auch pass., περὶ αὐτοῦ δεδεμένου καὶ λυμαινομένου, Antiph. 5.63, und Aesch. χαλκηλάτῳ πλάστιγγι λυμανθὲν δέμας, Ch. 288; οὔτε κατασήπεται, οὔτε λυμαίνεται, Xen. Cyr. 8.2.22; ὑπὸ τοιούτων λυμαίνεσθαι, Lys. 28.14; λελύμασμαι ist pass. Paus. 10.15.3, s. oben. – Auch mit dem dat., τοῖς μειρακίοις, Ar. Nub. 916, wo der Schol. diese Konstruktion vorzieht; νεκρῷ, Her. 9.79; Xen. Hell. 2.3.26, 7.5.18; τοῖς κοινοῖς, Isocr. 3.18.