ἀεκαζόμενος
τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας· μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται. (2Thess 2:7) → For the mystery of lawlessness is already at work — just at work until the one who is now constraining it is taken out.
English (LSJ)
η, ον, particip. form, = ἀέκων, πόλλ' ἀ. Od.13.277, cf. h.Cer.30, Od.18.135. ἀέκασσα· ἄκουσαm Hsch. ἀέκαστι, Adv., etym. of ἀέκητι, A.D.Conj.233.26, EM19.33.
Spanish (DGE)
-η, -ον
sólo part. contra la voluntad πόλλ' ἀεκαζομένη muy en contra de su voluntad, Il.6.458, cf. Od.13.277, 18.135, οἵ μ' ἀεκαζομένην μνῶνται Od.19.133, cf. h.Cer.30, Emp.Fr.Pap.d2.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
qui agit malgré soi.
Étymologie: ἀ, ἑκών.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἀεκαζόμενος -η -ον ἀέκων met tegenzin, tegen de wil:. πόλλ’ ἀεκαζομένους zeer tegen hun zin Od. 13.277.
Russian (Dvoretsky)
ἀεκαζόμενος: нежелающий: τὰ φέρει ἀ. Hom. он поневоле терпит это.
Greek (Liddell-Scott)
ἀεκαζόμενος: -η, -ον, μετοχ. τύπος = ἀέκων, Ὀδ. Σ. 135, πόλλ’ ἀεκαζομένους (τὸ τοῦ Οὐεργιλίου multa reluctans) Ν. 277·
English (Autenrieth)
(ἀϝέκων): unwillingly, reluctantly; w. πολλά, ‘much against one's will.’
Greek Monotonic
ἀεκαζόμενος: -η, -ον, μτχ. τύπος = ἀέκων, σε Ομήρ. Οδ.· πόλλ' ἀεκαζόμενος, αυτό που ο Βιργ. ονομάζει multa reluctans, στο ίδ.
Middle Liddell
particip. form = ἀέκων,against one's will, unwilling Od.; πόλλ' ἀεκαζόμενος, Virgil's multa reluctans, Od.
