διαθραύω
τὸν θάνατον τί φοβεῖσθε, τὸν ἡσυχίης γενετῆρα, τὸν παύοντα νόσους καὶ πενίης ὀδύνας → why fear ye death, the parent of repose, who numbs the sense of penury and pain
English (LSJ)
break in small pieces, in Pass., Pl.Ti.57b, Arist.HA616a27; τῇ μασήσει Thphr. CP 6.9.3.
Spanish (DGE)
1 tr. fragmentar fig. τὴν ἀλήθειαν κατὰ σμικρὰ διαθραύοντες ἐν τοῖς λόγοις Pl.Sph.246c.
2 en v. med., intr. hacerse pedazos pequeños, fragmentarse de los elementos cuando se encuentran en un medio extraño ὀλίγα διαθραυόμενα Pl.Ti.57b, ταχὺ διαθραύεται de los nidos del alción, Arist.HA 616a27, διαθραυόμενα ... τῇ μασήσει Thphr.CP 6.9.3, de pers. μὴ πεσὼν διαθραυσθῇς Sch.Ar.Pax 147a
•fragmentarse, descomponerse como propiedad de la luz τοῦ φωτός ἐστι τὸ ἀνακλᾶσθαι καὶ διαθραύεσθαι Emp.A 57.
German (Pape)
[Seite 579] (s. θραύω), ganz zerbrechen, Plat. Tim. 57 b; κατὰ μικρά Sορh. 246 b; – Sp.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δια-θραύω geheel verbrijzelen.
Russian (Dvoretsky)
διαθραύω: разбивать на мелкие куски (κατὰ μικρά Plat.; διαθραύεσθαι ὥσπερ ἡ ἁλοσάχνη Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
διαθραύω: καταθραύω, θραύω εἰς μικρὰ τεμάχια, Πλάτ. Τιμ. 57Α, Θεόφρ. Αἰτ. Φ. 6. 9, 3. - Παθ., Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 9. 14, 3.
