στροβητός
κράτιστοι δ᾽ ἂν τὴν ψυχὴν δικαίως κριθεῖεν οἱ τά τε δεινὰ καὶ ἡδέα σαφέστατα γιγνώσκοντες καὶ διὰ ταῦτα μὴ ἀποτρεπόμενοι ἐκ τῶν κινδύνων → the bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it | and they are most rightly reputed valiant who, though they perfectly apprehend both what is dangerous and what is easy, are never the more thereby diverted from adventuring
English (LSJ)
ή, όν, wheeled round or about, Luc.Trag. 12. Adv. -τῶς Hsch.
German (Pape)
[Seite 954] herumgedreht, gewaltsam bewegt, Luc. Tragodop. 199.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
entraîné par un mouvement tournant.
Étymologie: στροβέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στροβητός -ή -όν [στροβέω] ronddraaiend, wervelend.
Russian (Dvoretsky)
στροβητός: [adj. verb. к στροβέω вращаемый, кружимый (τροχῷ Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
στροβητός: -ή, -όν, γυριστός, στρημμένος, Λουκ. Τραγ. 12. - Ἐπίρρ. στροβητῶς, «τεταραγμένως» Ἡσύχ.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α στροβῶ
στριμμένος, στριφτός.
επίρρ...
στροβητῶς Α
(κατά τον Ησύχ.) «τεταραγμένως «.
