ἀκέω
ἔκστασίς τίς ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν → what is contrary to nature is any developmental aberration from what is in accord with nature (Aristotle, On the Heavens 286a19)
English (LSJ)
(A) v. ἀκέομαι sub fin.(B), to be silent (cf.sq.), only opt. pres. ἀκέοις A.R.1.765.
Spanish (DGE)
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [Hom. sólo part. ἀκέων, -ουσα pero a veces indiferente al género Ἀθηναίη ἀκέων ἦν Il.4.22, 8.459, al número ἀκέων δαίνυσθε Od.21.89, sg. opt. pres. ἀκέοις A.R.1.765]
estar silencioso, sin hablar βῆ δ' ἀκέων Il.1.34, ἀκέων δὴν ἧστο Il.1.512, ἀλλ' ἀκέουσα κάθησο Il.1.565, cf. Il.10.85, Od.9.427, 10.52, 11.142, etc., κείνους κ' εἰσορόων ἀκέοις A.R.1.765.
• Etimología: Cf. 2 ἀκή.
v. 2 ἀκέομαι.
German (Pape)
[Seite 71] bei Hippocr., = ἀκέομαι.
French (Bailly abrégé)
1-ῶ :
Moy. ἀκέομαι -οῦμαι plus us.
f. ἀκέσομαι, att. ἀκοῦμαι, ao. ἠκεσάμην, pf. ἤκεσμαι ou ἀκήκεσμαι]];
1 soigner, guérir : ἕλκος IL une blessure ; ψώρην τινί HDT guérir qqn de la gale ; δίψαν IL étancher sa soif;
2 en gén. remédier à, réparer, remettre en état ; au mor. réparer (une faute, une injustice, etc.) ; abs. ἀλλ' ἀκέσασθε φίλοι OD allons ! portez secours, amis !.
Étymologie: ἄκος.
2être silencieux, verbe inus., auquel on peut rattacher le part. ἀκέων (fém. ἀκέουσα), d'ord. employé adv. : silencieusement, tranquillement, doucement ; ἀκέων δαίνυσθε OD vous mangez en silence ; Ἀθηναίη ἀκέων ἦν IL Athènè était silencieuse.
Étymologie: cf. ἀκήν ; sel. d'autres ἀκέων, forme ion. d'un th. ἀκαοντ- de ἀ et χα- « sans ouvrir la bouche ».
Greek (Liddell-Scott)
ἀκέω: ἴδε ἀκέομαι, ἐν τέλ. ΙΙ. ἴδε τὸ ἑπόμ.
Greek Monolingual
(I)
ἀκέω (Α)
θεραπεύω, γιατρεύω.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. ἀκέομαι.
(II)
ἀκέω (Α)
σιωπώ
αμάρτυρος τ. ενεστώτα από όπου το ἀκέων.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλέπε ακή (ΙΙ)].
