πεζοθηρικός
ἀσκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
English (LSJ)
πεζοθηρική, πεζοθηρικόν, of the hunting of land-animals or for the hunting of land-animals (opp. fishing), τὸ π. εἶδος Pl.Sph. 220a (but πεζοθηρία, ἡ, ib.223b, is prob. spurious).
German (Pape)
[Seite 542] ή, όν, zur Landjagd gehörig, Plat. Soph. 220 a.
Russian (Dvoretsky)
πεζοθηρικός: относящийся к сухопутной охоте, охотничий Plat.
Greek (Liddell-Scott)
πεζοθηρικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς τὴν θήραν χερσαίων ζῴων (κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸν ἀνήκοντα εἰς τὴν ἁλιείαν) Πλάτ. Σοφιστ. 220Α· ― πεζοθηρία, ἡ, αὐτόθι 223Β, εἶναι πιθ. νόθον.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο κυνήγι χερσαίων ζώων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεζός + -θηρικός (< -θηρία < θήρ), πρβλ. ζωοθηρικός].
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πεζοθηρικός -ή -όν [πεζοθηρία] betreffende de jacht op landdieren.
