κτηματίτης

English (LSJ)

[ῑ], ον, ὁ, = κτηματικός 1, Lycurg.Fr.93, Socr.Ep.29.5.

German (Pape)

[Seite 1519] ὁ, der Eigenthümer, bes. der Viel besitzt, Lycurg. in VLL.

Greek (Liddell-Scott)

κτηματίτης: -ου, ὁ, κτηματικός, Λυκοῦργ. παρὰ τῷ Σουΐδ., Ἐπιστ. Σωκρ. 27, σ. 58, 11.

Greek Monolingual

κτηματίτης, ὁ (AM)
κάτοχος πολλών κτημάτων, μεγαλοκτηματίας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κτῆμα, -ατος + κατάλ. -ίτης (πρβλ. αρματίτης, δωματίτης)].

Translations

landowner

Asturian: terrateniente; Belarusian: землеўласнік, землеўласніца, землеўладальнік, землеўладальніца, памешчык, памешчыца, абшарнік, абшарніца; Bulgarian: земевладелец; Catalan: terratinent; Chinese Mandarin: 地主; Czech: statkář, statkářka; Danish: jordbesidder, jordejer; Dutch: grondbezitter; Faroese: jarðareigari; Finnish: maanomistaja; French: propriétaire terrien, propriétaire terrienne; Galician: terratenente; Georgian: მიწათმფლობელი; German: Grundbesitzer, Grundbesitzerin; Greek: γαιοκτήμονας, κτηματίας; Ancient Greek: ἀγροῖκος, ἄγροικος, γαμόρος, γειομόρος, γεοῦχος, γεωμόρος, γημόρος, ἐγκτήτωρ, ἐνκτήτωρ, ἐπιγεοῦχος, κληροῦχος, κτηματίτης; Hindi: ज़मींदार, जमींदार; Hungarian: földbirtokos; Icelandic: landeigandi, jarðeigandi; Irish: uachtarán, urra; Italian: proprietario terriero; Japanese: 地主; Korean: 지주(地主); Macedonian: земјопоседник, земјопоседничка, земјовладелец земјовладелица, земјовладејач, земјовладејачка; Maori: kaipupuri whenua; Norwegian Bokmål: grunneier, jordeier; Nynorsk: grunneigar, jordeigar; Occitan: tèrratenent; Old English: landāgend; Persian: زمین‌دار; Polish: właściciel ziemski, właścicielka ziemska; Portuguese: terratenente; Russian: землевладелец, землевладелица, помещик, помещица; Serbo-Croatian Cyrillic: земљопоседник, земљопосједник, земљовласник; Roman: zemljoposednik, zemljoposjednik, zemljovlasnik; Slovak: statkár, statkárka; Spanish: terrateniente; Swedish: markägare, godsägare, jordägare; Turkish: arazi sahibi, ağa; Ukrainian: землевласник, землевласниця, помі́щик, помі́щиця; Urdu: زمیندار; Volapük: länedal, hilänedal, jilänedal