χαριτώπης

English (LSJ)

χαριτώπου, ὁ, (ὤψ) graceful of aspect, Orph.H.17.5: fem. χαριτῶπις, -ιδος, IG3.1376.

German (Pape)

[Seite 1339] ὁ, von anmutigem, reizendem Blick, holdblickend, Orph. H. 16, 5.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
à l'air gracieux.
Étymologie: χάρις, ὤψ.

Greek (Liddell-Scott)

χᾰριτώπης: -ου, ὁ, (ὢψ) ὁ ἔχων ὄψιν πλήρη χάριτος, Ὀρφ. Ὕμν 16. 5· θηλ. χαριτῶπις, ιδος, Ἀνθ. Παλατ. παράρτημ. 209.

Greek Monolingual

ὁ, θηλ. χαριτῶπις, -ώπιδος, Α
χαριτόμορφος, χαριτοπρόσωπος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χάρις, -ιτος + -ώπης (< θ. οπ- του ὄπωπα), πρβλ. γλαυκ-ώπης / -ῶπις].

Greek Monotonic

χαρῐτώπης: -ου, ὁ, θηλ. χαριτῶπις, -ιδος (ὤψ), ευχάριστος στην όψη, χαριτωμένος, σε Ανθ.

Middle Liddell

χαρῐτ-ώπης, ου, ὁ, φεμ. χαριτῶπις, ιδος, [ὤψ]
graceful of aspect, Anth.