ἀνταπόδοσις

English (LSJ)

εως, ἡ,

   A giving back in turn, opp. ἀποδοχή, Th.4.81; rendering, requiting, repayment, Arist.EN1133a3, 1163a11, al.; χάριτος Men.Mon.330, D.S.20.100; τῶν εὐεργεσιῶν Phld.Piet.14; retribution, LXXIs.61.2, 63.4, al.; reprisals, γίγνεται ἀ. ἔκ τινος Plb.5.30.6; reward, LXXPs.18 (19).11, Ep.Col.3.24.    II turning back, opposite direction or course, of a current, ἀ. ποιεῖσθαι Plb.4.43.5, etc., cf. Plu.2.136b.    2 responsive sound, Arist.Aud.803a31.    III alternation, e.g. of action and reaction, περιόδων πρὸς ἀλλήλας Hp.Aph.1.12; reaction, prob. in Epicur.Ep.2p.48U., cf. Thphr.Vent.10.    2 Rhet., parallelism or opposition of clauses in a periodic sentence, Demetr.Eloc.23, cf. 250; in a simile, correspondence with the object of comparison, Quint. Inst.8.3.77.    b Gramm., correlativity of words such as τοιοῦτος, οἷος, A.D.Synt.54.1.    c answering clause, Hermog.Id.1.11, 2.1; v l. in A.D.Synt.20.6.    3 capping verses, as a subject of competition, Michel913 (Teos).

German (Pape)

[Seite 244] , ἡ 1) Wiederherausgeben, Thuc. 4, 81. Gew. Vergeltung, Arist. Nicom. 5, 5, 8; χάριτος Men. monost. 330; vgl. D. Sic. 20, 100; ἀνταπόδοσιν ποιεῖσθαι, wieder vergelten, eine Schuld bezahlen, Pol. 6, 5. 32, 13. – 2) entgegengesetzte Richtung, ποιεῖται ὁ ῥοῦς Pol. 4, 48; λαμβάνει τὰ πράγματα 27, 2. – 3) Gegensatz, Gramm. – Auch Wiederschein, Wiederhall?

Greek (Liddell-Scott)

ἀνταπόδοσις: -εως, ἡ, τὸ ἀνταποδιδόναι ἐν γένει, ἢ τὸ ἀνταποδιδόναι χάριν, κτλ., κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ ἀποδοχή, Θουκ. 4. 81˙ διὸ καὶ Χαρίτων ἱερὸν ἐμποδὼν ποιοῦνται, ἵνα ἀνταπόδοσις ᾖ Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 5. 5, 7., 8. 13, 10, καὶ ἀλλαχοῦ˙ χάριτος ... ἀνταπόδοσις Μενάνδ. Μονόστ. 330, Διόδ. 20. 100˙ ἐπὶ κακῆς σημασίας, ἡμέρα γὰρ ἀνταποδόσεως ἐπῆλθεν αὐτοῖς Ἑβδ. (Ἡσαΐ. ξγ΄, 4, καὶ ἀλλαχοῦ)˙ γίγνεται ἀνταπόδοσις ἔκ τινος Πολύβ. 5. 30, 6: - ἀνταμοιβή, Ἑβδ. (ψαλμ. ιη΄, 11), Ἐπιστολ. πρὸς Κολ. γ΄, 24. ΙΙ. ὑποστροφή, κίνησις πρὸς τὴν ἐναντίαν διεύθυνσιν, ἐκεῖθεν δὲ πάλιν ... τὴν ἀνταπόδοσιν ποιεῖται πρὸς τὰ ... ἄκρα Πολύβ. 4. 43, 5, κτλ. 2) ὁ ἐκ τῆς ἅψεως τῶν χορδῶν ὀργάνου ἀνταποδιδόμενος ἦχος, ἄν τις ἅπτηται τῶν χορδῶν βιαίως, ἀνάγκη καὶ τὴν ἀνταπόδοσιν αὐτὰς οὕτω πάλιν ποιεῖσθαι βιαιοτέραν Ἀριστ. περὶ ἀκουστ. 50. ΙΙΙ. μεταβολή, ἀμοιβαία διαδοχή, π.χ. ἐπιδράσεως καὶ ἀντιδράσεως, καὶ αἱ τῶν περιόδων πρὸς ἀλλήλας ἀνταποδόσεις Ἱππ. Ἀφ. 1243. 2) ἐν τῇ Ρητ., ἡ ἀντιστοιχία ἢ ἀντίθεσις προτάσεως ἔν τινι περιόδῳ ἢ κώλῳ, πρβλ. Κοϊντιλ. 8. 3, 78, κἑξ.