ἐκτελέω

English (LSJ)

Ep. impf.

   A ἐξετέλειον Il.9.493, Od.4.7 : Ep. fut.-τελέω Il. 2.286, 10.105 : aor.part. ἐκτελέσσαντες Sapph.Supp.6.5 : fut. Med. in pass. sense (v. infr.):—bring to an end, accomplish, achieve, ἐκτελέσας μέγα ἔργον Od.3.275 ; ὥς κεν..ἐκτελέσειεν ἀέθλους 8.22 ; ὁδὸν ἐκτελέσαντες 10.41, etc.; fulfil a promise, etc., οὐδέ τοι ἐκτελέουσιν ὑπόσχεσιν Il.2.286 ; μή οἱ ἀπειλὰς ἐκτελέσωσιθεοί 9.245 ; οὔ θην Ἕκτορι πάντα νοήματα..Ζεὺς ἐκτελέει 10.105, etc.; ἐπιθυμίην Hdt.1.32 ; ἔρωτα Pl.Smp.193c ; τἀντεταλμένα E.Ph.1648codd.; μυστήρια PMag. Osl. 1.306 : abs., Δαρείου ἐκτελέσας (sc. τὸ ἔργον) κατὰ νοῦν Epigr. ap. Hdt.4.88:—Pass., ὧδε γὰρ ἐκτελέεσθαι ὀΐομαι will be accomplished, Il. 12.217, cf. 7.353; ἐκτελοῖτο δὴ τὰ χρηστά A.Pers.228.    2 of Time, Hes.Op.565, Hdt.6.69, Pi.P.4.104:—Pass., μῆνές τε καὶ ἡμέραι ἐξετελεῦντο Od.11.294.

German (Pape)

[Seite 780] (s. τελέω), ganz vollenden, vollbringen; ἔργον, φᾶρος, ὁδόν, Od. 3, 275. 19, 143. 10, 41; Soph. Tr. 1177 u. Folgde; τὴν σκέψιν Plat. Rep. IV, 434 b; von der Zeit, εἴκοσι ἐκτελέσαις ἐνιαυτούς Pind. I. 4, 104, wie im pass. ὅτε δὴ μῆνές τε καὶ ἡμέραι ἐξετελεῦντο Od. 11, 294; 14, 293; βίον εὐσεβῶν, fromm hinbringen, D. Sic. 1, 49. – Ins Werk setzen, ausführen; ἀπειλάς Il. 9, 245; ὑπόσχεσιν 2, 286; νοἠματα 10, 105; ὧδε γὰρ ἐκτελέεσθαι οΐομαι 12, 217; Διὸς νόος ἐξετελεῖτο Hes. Th. 1002; τἀντεταλμένα Eur. Phoen. 691; ἐπιθυμίαν Her. 1, 32; τα νόμιμα Xen. Lac. 10, 7; Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἐκτελέω: Ἐπ. παρατ. ἐξετέλειον Ἰλ. Ι. 493, Ὀδ. Δ. 7: - μέλλ. -τελέσω Ἰλ. Β. 286., Κ. 105: - Μέσ., μέλλ. μετὰ παθ. σημασ., ἴδε ἐν τέλ. Φέρω ἐντελῶς εἰς πέρας, κατορθώνω, ἐκτελῶ, ἐκτελέσας μέγα ἔργον Ὀδ. Γ. 275· ὡς... ἐκτελέσειεν ἀέθλους Θ. 22· ὁμὴν ὁδὸν ἐκτελέσαντες, ἂν καὶ ἐκάμαμεν τὸν αὐτὸν δρόμον, Κ. 41, κτλ.· ἐκπληρῶ ὑπόσχεσιν κτλ., οὐδέ τοι ἐκτελέουσιν ὑπόσχεσιν Ἰλ. Β. 286· μὴ οἱ ἀπειλὰς ἐκτελέσωσι θεοὶ Ι. 245· οὔ θην Ἕκτορι πάντα νοήματα... Ζεὺς ἐκτελέει Κ. 104, κτλ.· ἐπιθυμίην Ἡρόδ. 1. 32· ἀπόλ., Δαρείου βασιλέος ἐκτελέσας (ἐνν. τὸ ἔργον) κατὰ νοῦν Ἐπίγραμμα παρ’ Ἡροδ. 4. 88. - Παθ., ὦδε γὰρ ἐκτελέεσθαι ὀΐομαι, οὕτω θὰ γείνῃ, Ἰλ. Μ. 217, πρβλ. Η. 353· ἐκτελοῖτο δὴ τὰ χρηστὰ Αἰσχύλ. Πέρσ. 228. 2) ἐπὶ χρόνου, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 562, Ἡρόδ. 6. 69, Πινδ. Π. 4. 185· οὕτως ἐν τῷ παθ., μῆνές τε καὶ ἡμέραι ἐξετελεῦντο Ὀδ. Λ. 294.