μικρόμυρτος
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
ον,
A with small berries, of myrtle, Thphr.CP6.18.5.
German (Pape)
[Seite 184] mit kleinen Myrtenbeeren, Theophr.
Greek (Liddell-Scott)
μῑκρόμυρτος: -ον, ὁ φέρων μικροὺς κόκκους ἢ μύρτα, ἐπὶ τῆς μύρτου, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 6. 18, 5.
Greek Monolingual
μικρόμυρτος, -ον (Α)
(για τη μυρτιά) αυτή που έχει μικρούς κόκκους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μικρ(ο)- + -μύρτος «μυρτιά»].
