ἔπαυλος

English (LSJ)

ὁ, (αὐλή) mostly in pl.,

   A ἔπαυλοι Od.23.358, A.R.1.800; ἔπαυλα S.OT 1138, OC669 (lyr.):—fold for cattle at night, Od.l.c., S.OTl. c.    2 generally, dwelling, home, A.Pers.870 (lyr.), S.OCl. c.

German (Pape)

[Seite 906] ὁ, 1) der Stall, die Hürde zum Uebernachten des Viehes, Od. 23, 358. – 2) Uebh. Wohnsitz, Θρῃκίων ἐπαύλων Aesch. Pers. 851; ἔπαυλοι Ap. Rh. 1, 800; gew. τὰ ἔπαυλα, Soph. O. C. 662 O. R. 1138; ἔπαυλα βοῶν Leon. Tar. 6 (VI, 262); Κιμμερίων ἔπαυλα Lycophr. 695.

Greek (Liddell-Scott)

ἔπαυλος: ὁ, (αὐλὴ) τὸ πλεῖστον κατὰ πληθ. ἔπαυλοι, Ὀδ. Ψ. 358, Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1. 800· ἔπαυλα, τά, Σοφ. Ο. Τ. 1138, Ο. Κ. 669· - μάνδρα, ἔπαυλις, ποιμνιοστάσιον, «ἐπαύλους ἤτοι σταθμούς, αὐλάς, ἐπαύλεις» (Εὐστ.), Ὀδ. ἔνθ. ἀνωτ., Σοφ. Ο. Τ. ἔνθ’ ἀνωτ. 2) καθόλου, κατοικία, οἶκος, Αἰσχύλ. Πέρσ. 870, Σοφ. Ο. Κ. ἔνθ’ ἀνωτ.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
plur. οἱ ἔπαυλοι ou τὰ ἔπαυλα;
1 étable, parc pour les bestiaux pendant la nuit;
2 p. ext. résidence.
Étymologie: ἐπί, αὐλή.