ξυλεία
τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)
English (LSJ)
ἡ,
A felling and carrying of wood, Plb.21.39.12, BGU1123.9 (i B. C.), J.BJ6.2.7 ; supply of wood, Str.5.2.5. II timber, Plb.3.42.3. 2 wood-work, Id.10.27.10, Callix.I, Hdn.8.4.8.
German (Pape)
[Seite 280] ἡ, 1) das Holzfällen, Holzholen, Pol. 22, 22, 12. – 2) das Holzwerk, Bauholz, z. B. zu Schiffen, Pol. 3, 42, 3 u. Sp.; s. auch ξυλία.
Greek (Liddell-Scott)
ξῠλεία: ἡ, τὸ κόπτειν καὶ μεταφέρειν ξύλα, ξυλεύειν, Λατ. lignatio, Πολύβ. 10. 27, 10., 22. 22, 12. ΙΙ. ξύλα χρησιμεύοντα πρὸς οἰκοδομὴν ἢ ναυπηγίαν, ξυλική, ὁ αὐτ. 3. 42, 3, Καλλίξ. παρ’ Ἀθην. 204C πρβλ. ξύλωσις.
Greek Monolingual
η (Α ξυλεία) ξυλεύω
το σύνολο τών ξύλων που προέρχονται από υλοτομία τών δασών και ύστερα από ανάλογη κατεργασία χρησιμοποιούνται στην οικοδομική, στη ναυπηγία κ.ά. δραστηριότητες («τὴν ξυλείαν τὴν εἰς τὰς οἰκοδομὰς σελμάτων», Στράβ.)
αρχ.
1. η κοπή, η συλλογή και η μεταφορά ξύλων
2. ξύλινο κατασκεύασμα, ξύλινος σκελετός.
