χρέω

πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται → every knowledge, when separated from justice and the other virtues, ought to be called cunning rather than wisdom | every form of knowledge when sundered from justice and the rest of virtue is seen to be plain roguery rather than wisdom

German (Pape)

[Seite 1371] ion. = χράω, Il., Orakel ertheilen, H. h. Apoll. 253. 293 u. Her. S. auch χρείω.

χρέω: Ἰων. ἀντὶ χράω (Γ), Α, δίδω χρησμόν, χρησμοδοτῶ, Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 253 293.

2ᵉ sg. impér. prés. ion. de χράομαι, Moy. de χράω².