περίπλους

French (Bailly abrégé)

att. c. περίπλοος.

Greek Monolingual

(I)
-ου, ο, ΝΑ, και περίπλοος, -όου, Α
1. πλους, ταξίδι γύρω από τις ακτές νήσου ή ηπείρου («ο περίπλους της Αφρικής» β. «δείσαντες μάλιστα τὸν περίπλοον τοῡ Ἄθω», Ηρόδ.)
2. φιλολ. γεωγραφικό κείμενο που περιγράφει τα παράλια, κατά την κύρια σημασία του ὁρου, μιας κλειστής θαλάσσιας περιοχής, όπως είναι λ.χ. η Μεσόγειος Θάλασσα και ο Εύξεινος Πόντος, ή, γενικότερα, οποιασδήποτε εκτεταμένης ακτής
αρχ.
1. (με ειδική σημ.) πλους γύρω από τον στόλο εχθρού
2. (κατ' επέκτ.) ταξίδι στην ξηρά, περιοδεία
3. ως κύριο όν. Περίπλους
τίτλος πολλών γεωγραφικών συγγραμμάτων, όπως του Καρχηδονίου Άννωνος, του Νεάρχου, του Πυθέου, του Αρριανού ή του Σκύλακος και του Αγαθαρχίδη
4. μτφ. το ταξίδι της ψυχής κατά τη μετεμψύχωση.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. του αρσ. του επιθ. περίπλους].———————— (II)
-ουν και, -οος, -οον, Α περιπλέω
1. αυτός που πλέει γύρω από κάποιον τόπο
2. αυτός που περιβάλλει κάτι («σὺν λοβοῑς πολλάκις κοίλῃ περιπλόοις», Ιπποκρ.)
3. (κυρίως για πορθμό) αυτός διά μέσου του οποίου μπορεί κανείς να πλεύσει από τη μία ακτή ώς την απέναντι
4. (με παθ. σημ.) αυτός γύρω από τον οποίο μπορεί να πλεύσει κανείς («αὔτη περίπλους ἐστὶν ἡ γῆ τὰ ξυντομώτατα», Θουκ.).