καλοήθης
From LSJ
Ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → It is impossible to know the spirit, thought, and mind of any man before he be versed in sovereignty and the laws
English (LSJ)
ες,
A well-disposed, M.Ant.1.1, Procl.Par.Ptol.232, Procop.Arc.22.
German (Pape)
[Seite 1312] ες, gutgesinnt, gutartig, M. Ant. 1, 1.
French (Bailly abrégé)
ης, ες :
qui a de bonnes mœurs, d’un caractère honnête.
Étymologie: καλός, ἦθος.
Greek Monolingual
-όηθες (AM καλοήθης)
αυτός που έχει καλό χαρακτήρα, αγαθός, ενάρετος, ηθικός
