κατάνυξις

English (LSJ)

εως, ἡ,

   A stupefaction, bewilderment, ἐπότισας ἡμᾶς οἶνον -νύξεως LXXPs. 59(60).3, cf.Is.29.10.    2 contrition, Just.Nov.137.6Intr.

German (Pape)

[Seite 1366] ἡ, das Zerstechen, bes. geistig, das Verursachen inniger Betrübniß, oder der tiefe Schlag, N. T.; vgl. Ep. ad. (IX, 819).

Greek (Liddell-Scott)

κατάνυξις: -εως, ἡ (κατανύσσω), κέντησις, βαθεῖα λύπη τὴν καρδίαν ἐγγίζουσα, κεντοῦσα· ἔτι «τὴν ἕξιν τῆς ψυχῆς τὴν ἀνιάτως ἔχουσαν καὶ ἀμεταθέτως· πνεῦμα κατανύξεως, ὀφθαλμοὺς τοῦ μὴ βλέπειν» Ἐπιστ. π. Ρωμ. ια΄, 8, Ἰω. Χρυσ. 7. 450· ἐκθάμβωσις, νάρκη τῆς ψυχῆς, λήθαργος.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
componction.
Étymologie: κατανύσσω.

English (Strong)

from κατανύσσω; a prickling (sensation, as of the limbs asleep), i.e. (by implication, (perhaps by some confusion with νεύω or even with νύξ)) stupor (lethargy): slumber.