prooemium
οὐδ' ἄμμε διακρινέει φιλότητος ἄλλο, πάρος θάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι → nor will anything else divide us from our love before the fate of death enshrouds us (Apollonius of Rhodes, Argonautica 3.1129f.)
Latin > English (Lewis & Short)
prŏoemĭum: ii, n., = προοίμιον.
I An introduction, preface, proem (class.; syn.: exordium, principium): quod principium Latine vel exordium dicitur, majore quădam ratione Graeci videntur προοίμιον nominasse: quia a nostris initium modo significatur, illi satis clare partem hanc esse ante ingressum rei, de quă dicendum sit, ostendunt ..certe prooemium est, quod apud judicem, priusquam causam cognoverit, prosit, Quint. 4, 1, 1; cf. id. 4, 1, 53; 2, 13, 1; 3, 9, 1; 3, 11, 28 et saep.: citharoedi prooemium, prelude, Cic. de Or. 2, 80, 325: longo et alte petito prooemio respondere, id. Clu. 21, 58' volumen prooemiorum . .prooemio abuti prooemium exarare, desecare, agglutinare, id. Att. 16, 6, 4: legis prooemium, id. Leg. 2, 7, 16.—
II Transf., in gen., a beginning (poet.): rixae, Juv 3, 288.
