αἰθαλόεις
ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
English (LSJ)
όεσσα, όεν, contr. αἰθᾰλοῦς, οῦσσα, οῦν: (αἴθαλος):—poet. Adj.
A smoky, sooty, μέλαθρον Il.2.415, cf. Theoc.13.13; κόνις αἰ. black ashes that are burnt out, Il.18.23, Od.24.316. II burning, blazing, κεραυνός Hes.Th.72, cf. E.Ph.183 (lyr.); φλόξ A. Pr.992. 2 burnt-coloured, i.e. dark-brown, Σάϊς Nic.Th.566; ῥώξ ib.716.
Greek (Liddell-Scott)
αἰθᾰλόεις: όεσσα, όεν, συνῃρ. αἰθαλοῦς, οῦσσα, οῦν, (αἴθαλος). Ποιητ. ἐπίθ., = αἰθαλώδης, πλήρης αἰθάλης, «καπνιᾶς», μέλαθρον, Ἰλ. Β. 415, πρβλ. Θεοκρ. 13. 13· κόνις αἰθ., μέλαινα ἐξ αἰθάλης σποδός, Ἰλ. Σ. 23. Ὀδ. Ω. 316. ΙΙ. φλογερός, καίων, κεραυνός, Ἡσ. Θ. 72· φλόξ, Αἰσχύλ. Πρ. 992. 2) ἔχων τὸ χρῶμα κεκαυμένου πράγματος, ὅ ἐ. κεραμόχρους ἢ ἐρυθρόφαιος, Νικ Θ. 566.
French (Bailly abrégé)
οῦς, όεσσα-οῦσσα, όεν-οῦν;
1 noirci par le feu, enfumé, noirâtre;
2 qui brûle, qui consume.
Étymologie: αἴθω.
English (Autenrieth)
εσσα, εν (αἴθω): smoky, sooty; μέλαθρον, μέγαρον, Il. 2.415, Od. 22.239; κόνις, ‘grimy’ dust (opp. πολιός), Od. 24.316, Il. 18.23.
Spanish (DGE)
(αἰθᾰλόεις) -εσσα, -εν
• Alolema(s): contr. -οῦς, -οῦσσα, -οῦν
I 1ahumado, ennegrecido por el humo μέλαθρον Il.2.415, μέγαρον Od.22.239, πέτευρον Theoc.13.13, βωμοῖο θέμεθλα A.R.4.118, σποδός Certamen 9, καπνοῖο στροφάλιγγες A.R.4.139, κόνις αἰ. cenizas, Il.18.23, Od.24.316, καῦμα αἰθαλόεν calor del sol que broncea la piel (pero cf. II) Nonn.D.48.303.
2 negruzco, oscuro de la uva ῥώξ Nic.Th.716, Σάις αἰ. Sais la oscura e.d. rodeada de tierras negras Nic.Th.566, ἰχθύες Nonn.D.23.268.
II fulminador, abrasador κεραυνός Hes.Th.72, 854, Fr.30.18, φλόξ A.Pr.992, cf. E.Ph.183, πυρὸς μένος Tim.15.184, αἰχμή Nonn.D.36.88.
