ἄτερ

English (LSJ)

[ᾰ], Ep., Ion., Trag. Prep. with gen.,

   A without, apart from, Hom.; κράτιστον Ἀχιλέος ἄ. Pi.N.7.27; ἄ. Ζηνός without his will, Il.15.292, cf. POxy.936.18 (iii A.D.); οὐ θεῶν ἄ. 'non sine dis', Pi.P. 5.76; ἄ. μόχθου Democr.223; ἄ. πυρετοῦ καὶ ὀδύνης Hp.Prorrh.2.4.    II aloof, apart from, ἄ. ἥμενον ἄλλων Il.1.498; νόσφιν ἄ. τε κακῶν Hes.Op.91:—freq. in Trag., mostly after its case, A.Supp.377, etc.; but before it in Id.Pr.456, Supp.703 (lyr.), Ch.338 (lyr.), S.Ph.703 (lyr.), El.866:—also in late Prose, as LXX 2 Ma.12.15, D.H.3.10, Ev.Luc.22.6, Plu.Cat.Mi.5, Vett.Val.136.9, al.    III c. dat., ἄτερ ἄστρασιν Anub.87.

German (Pape)

[Seite 385] ohne, außer, τινός, von Hom. an, bes. bei Dichtern, nach B. A. 1095 achäisch; häufig seinem Casus nachgesetzt; abgesondert, getrennt, Il. 1, 498; νόσφιν ἄτερ Hes. O. 91; ἄτερ Ζηνός, ohne Zeus Willen, Il. 15, 292; ἄτης ἄτερ (parenthetisch), abgesehen davon, Soph. Ant. 4. In Prosa nur Sp., öfter bei Dion. H.; Plut. Num. 14 Cat. min. 5.

French (Bailly abrégé)

prép. avec gén.
1 à l’écart de : ἄτερ ἥμενος ἄλλων IL assis à l’écart des autres;
2 à l’exclusion de, sans : ἄτερ Ζηνός IL sans l’aveu de Zeus.
Étymologie: DELG forme ion. et éol. avec psilose pour *ἁτέρ ; cf. all. sondern « mais », skr. sanutar « loin de ».

English (Autenrieth)

without, apart from, w. gen.

English (Slater)

ᾰτερ prep. c. gen.,
   1 without οὐκ ἄτερ παίδων σέθεν, ἀλλ (O. 8.45) ἄτερ δ' εὐνᾶς ὁμόδαμον κτισσάσθαν γόνον (O. 9.44) καλὰ ἔρξαις ἀοιδᾶς ἄτερ (O. 10.91) οὐδὲ γὰρ θεοὶ σεμνᾶν Χαρίτων ἄτερ κοιρανέοντι χοροὺς οὔτε δαῖτας (O. 14.8) Ἀρτέμιδος, ἆς οὐκ ἄτερ ἐδάμασσε πώλους (P. 2.7) οὐκ ἄτερ τέχνας (P. 2.32) οὐ θεῶν ἄτερ ἀλλὰ (P. 5.76) παλαίοισαν ἄτερ ἐγχέων (P. 9.28) πόνων δὲ καὶ μαχᾶν ἄτερ οἰκέοισι (P. 10.42) κράτιστον Ἀχιλέος ἄτερ μάχᾳ sc. Αἴαντα i. e. excepting (N. 7.27) τὸ δ' ἐμὸν, οὐκ ἄτερ Αἰακιδᾶν, κέαρ ὕμνων γεύεται (I. 5.20)

Spanish (DGE)

• Prosodia: [ᾰ]
prep. de gen., tard. c. dat.
I c. gen. de pers. y personif.
1 aparte, lejos ἀ. ἥμενον ἄλλων Il.1.498, ἄ. ὄχλου Eu.Luc.22.6
•c. νόσφιν, fig. νόσφιν ἄτερ τε κακῶν καὶ ἄτερ χαλεποῖο πόνοιο Hes.Op.91, cf. 113, Sc.15.
2 fuera de, con la excepción de, sin contar con κράτιστον Ἀχιλέος ἄ. el más fuerte con la excepción de Aquiles dicho de Áyax, Pi.N.7.27, οὐκ ἄ. Αἰακιδᾶν, κέαρ ὕμνων γεύεται Pi.I.5.20
•sin contar con, sin λαῶν Il.5.473, παίδων σέθεν Pi.O.8.45, παῖς ἄ. ὡς φίλας τιθήνας como un niño sin su nodriza S.Ph.703, cf. 812, E.Hec.749, ἄ. Ἰούστου sin la presencia de Justo, POxy.936.18 (III d.C.)
•tb. c. dat. ἄ. ἀστράσιν ἄλλοις sin atender a los demás astros Annub.87.
3 sin la intervención de c. gen. de n. de dioses Ζηνός Il.15.292, σοῦ de Hécate h.Hom.29.4, ἄ. Ϝέθεν de Dioniso, Alc.349b, χρυσῆς Ἀφροδίτης Mimn.1.1, σεμνᾶν Χαρίτων Pi.O.14.8, cf. P.2.7., θεῶν ἄ. sin el auxilio de los dioses Thgn.171, cf. Pi.P.5.76, E.Heracl.608, ἄ. θεοῦ sin la voluntad de Dios, Didache 3.10.
II c. gen. de cosa y abstr. sin δώρων Il.9.604, ὀψωνίου IPr.109.106 (II a.C.)
•de armas y pertrechos ἄ. κόρυθός τε καὶ ἀσπίδος Il.21.50, cf. Od.19.147, Nonn.D.5.94, ἐγχέων Pi.P.9.28, τευχέων ἄ. E.Heracl.694, ἄ. κριῶν καὶ μηχανῶν LXX 2Ma.12.15, ἄ. σπείρου Od.2.102, 24.137, ἄ. ὀχήματος Plu.Cat.Mi.5
•gener. στομίων ἄ. sin freno o bocado A.Pr.287, ἄ. στεροπᾶς S.Ai.27
•de la guerra y penas ἄ. πολέμου Il.4.376, cf. Pi.P.10.42, καμάτοιο Od.7.325, μόχθου Democr.B 223, κακῶν A.Ch.338, cf. A.1148, πόνων E.Heracl.841, νούσων Mimn.6.1, ἀλγέων Carm.Conu.1.3, πυρετοῦ καὶ ὀδύνης Hp.Prorrh.2.4
•del amor y el placer ἄ. φιλότητος Hes.Th.132, εὐνᾶς Pi.O.9.44, ἁδονᾶς ἄ. Simon.79.1
•de sonido, cantos ἄ. ψόφου h.Merc.285, ὕμνων Musae.274
•abstr. ὅρκου Il.23.441, δίκης A.Fr.132a.4, Vett.Val.258.31, αἰσχύνης ἄ. A.Th.683, γνώμης A.Pr.456, ἄ. ἄτης S.Ant.4, cf. hex. en PGrenf.2.5.3, αἰτίας D.H.3.10, μὴ κα[τα] δικα[ζέ] σθων ἄ. τῆς Πτολεμαίου γνώμης SEG 9.1.42 (Cirene IV a.C.)
•de actividades o elementos activos σπουδῆς Od.21.409, τέχνας Pi.P.2.32, ὧν ἄ. οὐδὲ νοηθῆναι πυρὸς ἔχοντα φύσιν ἐστὶ δυνατόν Phld.Sign.24.7, ἄ. γὰρ τούτων ὁ <θ>εὸς οὐκ ὑπακούσεται PMag.13.56.

• Etimología: Forma c. psilosis jón. y eol. por *ἁτὲρ de *sn̥-ter, cf. aaa. suntar, al. sondern.