δύστρωτος

English (LSJ)

ον,

   A hard to injure, σιδήρῳ καὶ λίθῳ Plu.2.983d, cf. Apollod.Poliorc. 139.8: Comp., Gal.UP1.2.

German (Pape)

[Seite 689] schwer zu verwunden, Plut. sol. anim. 35.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
difficile à blesser, à atteindre.
Étymologie: δυσ-, τιτρώσκω.

Spanish (DGE)

-ον
difícil de dañar, invulnerable σιδήρῳ καὶ λίθῳ del nido del halción, Plu.2.983d, μηχανήματα ... εἰς πολιορκίαν Apollod.Poliorc.139.8, θώραξ ... πάντων δερμάτων δυστρωτότερον ὄργανον Gal.3.4.

Greek Monolingual

δύστρωτος, -ον (Α)
αυτός που δύσκολα τραυματίζεται.