εἰσπνήλας

English (LSJ)

or εἴσπνηλος, ου, ὁ,

   A louer (cf. foreg. II), Call. Fr.169, Theoc.12.13.

German (Pape)

[Seite 745] ὁ, lakon., der Liebhaber eines Knaben, Callim. fr. 169.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
soupirant, amoureux à Lacédémone.
Étymologie: εἰς, πνέω.

Spanish (DGE)

-ου

• Alolema(s): εἴσπνηλος Theoc.12.13
‘inspirador’ término lacon. para designar al amante, enamorado homosexual masc., Call.Fr.68, Theoc.l.c., Et.Gen.α 282, cf. εἰσπνέω I 3.

Greek Monotonic

εἰσπνήλας: ὁ, αυτός που εμπνέει έρωτα, εραστής, σε Θεόκρ.