πυρέσσω
αὐτῇ καθ' αὑτὴν εἰλικρινεῖ τῇ διανοίᾳ χρώμενος → by using his mind alone by itself and uncorrupted
English (LSJ)
E.Cyc.228; Att. πυρέττω Ar.V.813, Pl.Tht.178c: fut.
A πυρέξω Hp.Mul.1.2: aor. ἐπύρεξα Id.Prog.16, Epid.3.17.ά, 4.26, al., Arist.Ph.228a28: pf. πεπύρεχα Id.Pr.901b10, M.Ant.8.15:—Pass., pf. πεπύρεγμαι Gal.4.447: (πυρετός):—to be feverish, fall ill of a fever, Hp.Aph.2.28, E. l.c., Ar.V.813, Aeschin.3.115, Artem.4.30, Sallust.9.
German (Pape)
[Seite 821] att. -ττω, fiebern; Eur. Cycl. 227; Ar. Vesp. 813; Plat. Phil. 45 b; Folgde; aor. ἐπύρεξα u. ἐπύρεσα, Hippocr.
Greek (Liddell-Scott)
πυρέσσω: Εὐρ. Κύκλ. 228· Ἀττικ. -ττω, Ἀριστοφ. Σφ. 813, Πλάτ.· - μέλλ. πυρέξω Ἱππ. 589. 55· - ἀόρ. ἐπύρεξα ὁ αὐτ. 42. 14., 1093F, 1131G (ὁ τύπος ἐπύρεσα αὐτόθι 1146F, κτλ., διορθοῦται νῦν ἐκ τῶν Ἀντιγράφων), Ἀριστ. Φυσ. 5. 4, 10· - πρκμ. πεπύρεχα ὁ αὐτ. ἐν Προβλ. 11. 12. - Παθητ., πρκμ. πεπύρεγμαι Γαλην.· (πυρετός). Ἔχων πυρετόν, πάσχων ἐκ πυρετοῦ, νοσῶ ἐκ πυρετοῦ, Ἱππ. 'Αφ. 1245, Εὐρ. ἔνθ’ ἀνωτ., Ἀριστοφ. Σφ. 813, Αἰσχίν. 69. 43.
French (Bailly abrégé)
f. πυρέξω, ao. ἐπύρεξα, pf. πεπύρεχα, pf. Pass. πεπύρεγμαι;
avoir la fièvre.
Étymologie: πυρετός.
English (Strong)
from πυρά; to be on fire, i.e. (specially), to have a fever: be sick of a fever.
English (Thayer)
(πῦρ); (Vulg., Celsus, Senec., others febricito); to be sick with a fever: Euripides, Aristophanes, Plutarch, Lucian, Galen, others.)
