ἐκκυμαίνω
Θέλομεν καλῶς ζῆν πάντες, ἀλλ' οὐ δυνάμεθα → Bene vivere omnes volumus, at non possumus → Gut leben wollen wir alle, doch wir können es nicht
English (LSJ)
A swerve, bulge from the straight line, of a line of soldiers, X.An.1.8.18, cf. Demetr.Eloc.84. 2 cause to burst from their sockets, τὤμματα Herod.6.68. II Pass., to be cast up by the waves, D.H.10.53 ; ὑπὸ τῆς θαλάσσης Plu.2.357a.
German (Pape)
[Seite 765] auswogen, – a) durch die Wellen auswerfen, πρὸς τὰς ἀκτάς D. H. 10, 53; ἐπὶ τοὺς αἰγιαλοὺς ἐκκυμανθείς Ath. VII, 283 c, wie Plut. Is. et Os. 15; ἐκκεκύμασμαι hat Su Id. – Uebertr. b) im Marschiren über die Linie herauskommen, Xen. An. 1, 8, 18.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκκῡμαίνω: μεταφ., ἐξέρχομαι τῆς εὐθείας γραμμῆς, ἐπὶ στρατιωτικῆς φάλαγγος, Ξεν. Ἀν. 1. 8, 18. ΙΙ. παθ., ὡς εἰ τὸ ἐνεργ. ἦτο μεταβατ., ἐκρίπτομαι ὑπὸ τῶν κυμάτων, Διον. Ἁλ. 10. 53· ὑπὸ τῆς θαλάσσης, Πλούτ. 2. 357Α.
French (Bailly abrégé)
déborder comme un flot montant.
Étymologie: ἐκ, κυμαίνω.
Spanish (DGE)
(ἐκκῡμαίνω) I intr. salirse del límite ἐξεκύμαινέ τι τῆς φάλαγγος una parte de la falange desbordaba la línea X.An.1.8.18
•desbordarse el mar, Demetr.Eloc.84
•fig. τὤμματ' ἐξεκύμηνα los ojos se me salieron de las órbitas por el asombro, Herod.6.68.
II tr.
1 arrojar a la playa c. ac. de pers. ὃν οἱ ... χειμῶνες ἐπὶ τὸν Φαιάκων ἔλεον ἐξεκύμηναν al que (Odiseo) las tempestades arrojaron a la piedad de los feacios Heraclit.All.79, en v. pas. τῶν σωμάτων ἐκκυμαινομένων D.H.10.53, ὑπὸ τῆς θαλάσσης Plu.2.357a.
2 hacer hervir, sobreexcitar τὴν ὄρεξιν εἰς ἀλλοτρίας ἡδονάς Clem.Al.Strom.3.15.96.
Greek Monolingual
ἐκκυμαίνω (AM)
μσν.
παθ. ρίχνομαι έξω στην ξηρά από τα κύματα
αρχ.
1. (για στρατό) βγαίνω από τον δρόμο
2. προκαλώ εξόρυξη.
